Jest tak wiele spraw odwracających uwagę, że nie ma sensu zwracać na nie uwagę.
Jest taka cierpienia granica, <br /> Za którą się uśmiech pogodny zaczyna.
Jest taka miłość, która nie umiera, choć zakochani od siebie odejdą.
Jest taka wdzięczność, kiedy chcesz dziękować, lecz przystajesz jak gapa, bo nie widzisz komu, a przecież sam nie jesteś płacząc po kryjomu.
Jest takie miejsce w nas, które nazywa się sercem, i można z niego czerpać do woli. Im więcej się z niego daje, tym więcej jest do dania.
Jest to cnota nad cnotami trzymać język za zębami.
Jest tylko jeden ratunek dla zmęczonej duszy - miłość do drugiego człowieka.
Jest tylko jedno lekarstwo na duże kłopoty - małe radości.
Jest w marzeniu coś, co jest lepsze od rzeczywistości, w rzeczywistości coś, co jest lepsze od marzenia. Pełnym szczęściem było by zespolenie obu tych elementów.
Jest wielka różnica między prawami boskimi a ludzkimi. Ale żyć musimy według obu.
Jest źle, gdy para małżeńska nawzajem się nudzi; o wiele gorzej jest jednak, gdy tylko mąż nudzi żonę lub żona męża.
Jest, jak jest, bo gdyby miało być inaczej, to by było.
Jestem bardzo cierpliwa pod warunkiem, że wyjdzie na moje.
Jestem najpotężniejszym człowiekiem na świecie, rządzę największym imperium w dziejach, kochają mnie miliony i nie mam z kim wypić filiżanki herbaty.
Jestem optymistą, ale optymistą, który bierze ze sobą płaszcz przeciwdeszczowy.
Jestem pyłkiem w tym wszystkim, ale pyłkiem koniecznym.
Jestem sam, dlatego bardziej jestem.
Jestem żywa sceną, po której przechodzą różni aktorzy, grający w różnych sztukach.
Jesteś młody, dopóki wierzysz w życie.
Jesteś przyjacielem ponieważ jesteś węzłem, który łączy, lecz nie zniewala.
Jesteś uboższy o bliźnich, gdy nie wzbogaciłeś się ich życiem, ani nie wzbogaciłeś ich sobą.
Jesteś w średnim wieku wówczas, gdy nadal możesz robić to samo, co dotychczas, tyle, że wolałbyś tego nie robić.
Jesteśmy czymś w rodzaju przedmurza, ale przedmurza obrotowego. Od Wschodu albo Zachodu. Zależnie od koniunktury.
Jesteśmy czymś, lecz nie jesteśmy wszystkim.
Jesteśmy nieszczęśliwi, bo czegoś nam brakuje, ale posiadając to, nie jesteśmy szczęśliwi.
Jesteśmy niewolnikami wskazówek zegara, więźniami kalendarza, gońcami kont bankowych.
Jesteśmy odpowiedzialni nie tylko za to, co robimy, ale także za to, czego nie robimy.
Jesteśmy swoją pamięcią, chimerycznym muzeum zmiennych kształtów, stosem potłuczonych luster.
Jesteśmy tu na ziemi po to, by czynić dobro dla innych. Po co są tu inni, nie wiem.
Jesteśmy tym, co w swoim życiu powtarzamy.
Jesteśmy tym, kogo udajemy, i dlatego musimy bardzo uważać, kogo udajemy.
Jesteśmy w rękach Boga. Nasz los przypadł na złe czasy; to jednak nie może być tylko fatalnym przypadkiem.
Jesteśmy wystarczająco religijni, by się nienawidzić, ale zbyt mało, by darzyć się wzajemna miłością.
Jesteśmy z ciała ulepieni, ale żyć musimy, jakbyśmy byli z żelaza.
Jesteśmy z tego samego materiału, co nasze sny.
Jesteśmy żebrakami żyjącymi na koszt Boga.
Jeszcze bardziej nietrwałe od domków z kart, są domki z kart kredytowych.
Jeszcze nigdy ludzkość nie żyła w takim lęku jak obecnie i nigdy nie miała po temu tylu powodów.
Jeszcze nikt nie rozbił się o niebo.
Jeść musisz, boś istota żywa, pić możesz, boś człowiek.
Jeśli będziesz krzyczał, wielu cię usłyszy; jeśli będziesz mówił cicho, wielu cię zrozumie.
Jeśli będziesz przykładnie pracował osiem godzin dziennie, może ci się kiedyś uda zostać kierownikiem i pracować dwanaście.
Jeśli będziesz rozmawiał z przestępcami wystarczająco długo to stwierdzisz, że są tak samo źli jak szanowani obywatele.
Jeśli Boga nie ma to człowiek jest najbardziej pożałowania godnym wybrykiem natury.
Jeśli Bóg stworzył coś piękniejszego od kochającej kobiety, to na pewno pozostawił to sobie.
Jeśli Bóg zechce, to i z miotły wystrzeli.
Jeśli brak odwagi wobec śmierci, to życie jest niewolą.
Jeśli chce się być szczęśliwym, nie wolno gmerać w pamięci.
