Fakt, że istnieje autostrada do piekła, a jedynie schody do nieba, mówi wiele na temat dzisiejszych korków.
Bóg nie skazuje nas na piekło, o ile my sami siebie nań nie skażemy.
Modlić się to iść ku Bogu, który idzie ku nam.
Być grzesznikiem, to nasze nieszczęście, ale być tego świadomym – to nasza nadzieja.
Miłość – to pierwsze słowo Boga, myśl pierwsza, jaka przemknęła mu przez mózg. Kiedy rzekł: – Niech się stanie Światło! – wtedy stała się Miłość. I wszystko, co stworzył, było doskonałe, i niczego już nie chciał przetwarzać.
Bóg trochę ludzi rozpieścił, tworząc za dużo naraz. Zbytek wspaniałości utrudnia nam widzenie Boga. Ale dzięki temu on sam może pozostawać w ukryciu.
Sprzedajesz nam, Boże, wszystkie dobra za cenę trudu.
Święci są prawdziwymi ludźmi, młodszymi braćmi Zbawiciela. Ku nim wędrujemy zawsze, przez całe życie zbliżamy się do nich każdym dobrym uczynkiem, każdą odważną myślą i wszelką miłością.
Bóg prosi o naszą miłość nie dlatego, że jej potrzebuje, lecz dlatego, że dla nas jest ona niezbędna.
Jak tylko człowiek oświadczył, że odtąd głosić będzie słowo boże, Panu Bogu nie pozostało nic innego, jak tylko natychmiast zamilknąć.
Szczęście nie jest ani poza nami, ani w nas: jest w Bogu – i poza nami i w nas.
Wiara jest odważnym, ryzykownym krokiem naszej wolności poza ciasny krąg tego, co jest zagwarantowane dowodami.
Łatwo być uczciwym, kiedy się umie nienawidzić diabła, którego się nie zna; kochać Boga, w którego wątpić nie starcza rozumu.
Jeśli to prawda, że Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo, to chyba nie powinno dziwić, że i człowiek próbuje odwzajemnić mu się tym samym.
Wiara jest instynktem działania.
Polityka jest sztuką służenia Bogu, tak żeby nie obrazić diabła.
Pan Bóg pisze prosto po krzywych liniach życia.
Niezbadane są drogi, na których Bóg odnajduje człowieka.
Dobro jest trudne, Bóg dał dziesięć przykazań, gdy szatan tylko jedno: rób co chcesz.
W człowieku mieszka i Bóg i szatan, on sam pełni tylko rolę odźwiernego.
Mową Boga, którą człowiek najłatwiej pojmuje, jest cierpienie.
Leniwy niweczy zamiary Boga.
Zamiary Boga bywają proste, to pokrętna dusza człowieka je komplikuje, sprzeciwiając się w krzyku rozpaczy.
Istniał tylko jeden chrześcijanin i ten umarł na krzyżu.
Jeżeli Bóg jest jeden, to znaczy, że wszyscy dążymy do jednego celu. Stąd wartość wszystkiego, co łączy, a nie rozdziela.
Każdy Twój wyrok przyjmę twardy, <br> Przed mocą Twoją się ukorzę. <br> Ale chroń mnie Panie od pogardy, <br> Od nienawiści strzeż mnie Boże.
Łatwiej jest uwierzyć w cudzą wiarę niż zdobyć się na trud poszukiwania własnej.
Celem artystów jest starać się ze wszystkich sił odszukać kryjówkę Boga.
Ilekroć spełnia się twoje marzenie, postępujesz jeden krok w stronę Boga. Ale im bliżej jesteś, tym lepiej Go widzisz, i może okazać się, że jest zupełnie inny, niż sobie wyobrażałeś.
Zważmy zysk i stratę, zakładając się że Bóg jest. Rozpatrzmy te dwa wypadki: jeżeli wygrasz, zyskujesz wszystko; jeżeli przegrasz, nie tracisz nic.
Być może Bóg może być i nie być jednocześnie. By to zrozumieć, starczy uznać, że nasza logika niekoniecznie musi obowiązywać w całym kosmosie.
Za sprawą łaski lub przeoczenia Bóg zostawił dla nas na ziemi zakątki raju.
Bóg szanuje mnie, gdy pracuję, ale kocha mnie, gdy śpiewam.
Wielu ludzi uważa Boga za służącego; chcieliby, aby wykonywał za nich brudną robotę.
Wierzę w Boga, ponieważ zostałem stworzony po to, by kochać i być kochanym.
Widocznie Bóg kocha głupców, skoro tylu ich stworzył.
Nawet jeśli Bóg jest drugim pilotem, warto zabrać spadochron.
Kto znalazł Boga, znalazł także samego siebie.
Sumienie bez Boga to trybunał bez sędziego.
W każdym człowieku jest przepaść, którą można wypełnić jedynie Bogiem.
Jedynie wierząc we własną nieśmiertelność, człowiek może uchwycić prawdziwe znaczenie swojego istnienia tu na ziemi.
Sukces nie jest żadnym z imion Bożych.
Każde dziecko jest dowodem, że Bóg nie znudził się człowiekiem, że nie uprzykrzyli Mu się jeszcze ludzie.
Wierzyć to zakochać się w Bogu i Jego prawdzie.
W naszych przyjemnościach Bóg zwraca się do nas szeptem, w naszym sumieniu przemawia zwykłym głosem, w naszym cierpieniu – krzyczy do nas; cierpienie to Jego megafon, który służy do obudzenia głuchego świata.
Ludzie nie modlą się w okopach dlatego, że są gotowi spotkać się ze Stwórcą. Modlą się, ponieważ nie chcą się z Nim spotkać.
Bóg kryje się w śmiechu, i w goryczy, w tym co gorzkie i w tym, co słodkie.
Człowiek nie może umniejszyć Bożej chwały, odmawiając Mu czci, tak jak szaleniec nie może zgasić słońca, pisząc słowo „ciemność” na ścianach swojej celi.
