Wielkość jednostki mierzą zera.
Dopiero gdy wsłuchujemy się w problemy bliźnich, możemy usłyszeć bicie ich serc.
Szacunek powinien być lustrem, w którym każdy człowiek chciałby się chętnie przeglądać.
Swój na własność to mamy tylko cień.
Świadomość ma wolę, podświadomość emocje.
Być człowiekiem znaczy podlegać władcy, któremu na imię cierpienie.
Jedni potrącają ludzi, inni odsetki.
Kiedy słyszę, że wszyscy ludzie są braćmi, zaraz chcę być jedynakiem.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które nie zgadza się być tym, czym jest.
Aby zapewnić sobie przychylność ludzi, lepiej zaoferować im coś dla żołądków niż dla umysłów.
Żyjemy w epoce emocji. Nie kierujemy się już wiarą, nie kierujemy się już rozumem. Kierujemy się emocjami.
Czerp z innych, ale nie kopiuj ich. Bądź sobą.
Wszystko, co łączy ludzi, jest dobrem i pięknem; wszystko, co ich rozdziela, jest złem i brzydotą.
Idealista myśli o człowieku, że jest dobry. Realista – że powinien być dobry.
Tyle wart jest nasz rok, ile zdołaliśmy przezwyciężyć w sobie niechęci, ile zdołaliśmy przełamać ludzkiej złości i gniewu. Tyle wart jest nasz rok, ile ludziom zdołaliśmy zaoszczędzić smutku, cierpień, przeciwności. Tyle wart jest nasz rok, ile zdołaliśmy okazać ludziom serca, bliskości, współczucia, dobroci i pociechy. Tyle wart jest nasz rok, ile zdołaliśmy zapłacić dobrem za wyrządzane nam zło.
A szkoda zwać człowiekiem, kto bydlęco żyje.
Spotkania z ludźmi czynią życie warte przeżycia.
Okazywanie wdzięczności jest miarą naszego człowieczeństwa.
Inwestujcie w duszę ludzką. Kto wie, może traficie na prawdziwy diament.
Bywa, że mały człowiek rzuca wielki cień.
To nie dzięki mowie człowiek jest człowiekiem, tylko dzięki mowie innych ludzi.
Świadomość, że gdzieś jest ktoś, kto mimo dzielącej odległości lub nie wyrażonych myśli, wyczuwa twą obecność, przemienia tę ziemię w raj.
Uważajcie na ludzi, którzy się nie śmieją – są niebezpieczni.
Człowiek nie należy do żadnej ziemi, póki nie ma w niej nikogo ze swych zmarłych.
Błędy człowieka czynią go sympatycznym.
Na świat przychodzimy wprawdzie jako oryginały, często jednak umieramy jako kopie.
Każda epoka ma swoje wady, które sumują się z wadami epok wcześniejszych – i to właśnie nazywamy dziedzictwem ludzkości.
Może to dobrze robi człowiekowi, jeśli od czasu do czasu upadnie. Byle tylko nie potłukł się na kawałki.
Ofiarować, oznacza dawać drugiemu to, co wolałoby się zatrzymać dla siebie.
Jestem żywa sceną, po której przechodzą różni aktorzy, grający w różnych sztukach.
We wszechświecie są być może setki miliardów galaktyk, a w każdej galaktyce są setki miliardów gwiazd. Gdybyśmy byli zupełnie sami, było by to idiotyczne marnotrawienie miejsca.
Ludzie nawet się nie domyślają, jak sobie szpecą krajobrazy.
Bóg stworzył osły, żeby mogły służyć człowiekowi do porównania.
Każdy człowiek prędzej czy później wymyśla sobie historię, którą uważa za swoje życie.
Człowiek rodzi się w jednym egzemplarzu i kiedy ginie, nikt go nie może zastąpić.
Człowiekowi jest dana władza tylko nad samym sobą.
Być dobrym człowiekiem. Niezłe postanowienie w mrocznych czasach.
Choćbyś naturę widłami wypędzał, ona i tak powróci.
Aby poznać siebie, trzeba się wystawiać na próbę. Tylko tak może się przekonać każdy, na co go stać.
Prochem jesteśmy i cieniem.
Nie chcemy upaństwowienia człowieka, lecz uczłowieczenia państwa.
Jeśli człowiek nie może przebaczyć bratu, nie kocha go.
Traktat o ludzkiej naturze drukują w odcinkach drukarki paragonów.
Wykształcenie, podobnie do ubrania, winno być starannie dopasowane do osoby. Zbyt małe uwiera, za obszerne śmieszy.
Z upływem lat człowiek potrafi się przywiązać nawet do samego siebie.
Niejedna maska tak się zużyła, że widać przez nią twarz.
Nie zawsze miłośnicy zwierząt są również miłośnikami ludzi.
Bóg prosi o naszą miłość nie dlatego, że jej potrzebuje, lecz dlatego, że dla nas jest ona niezbędna.
