Cytaty z kategorii: Ból, cierpienie, łzy

Od śmiechu niedaleko jest do płaczu, bo szczęście jest kruche jak szkło.

Kiedy jest się długo pozbawionym radości, już się przestaje jej spodziewać i pragnąć, a kiedy niespodziewanie zastuka do naszych drzwi, otwieramy je ze strachem, czy nie jest zamaskowanym cierpieniem.

Kiedy pomnażają się Twoje cierpienia – pomnaża się też siła ich niesienia.

Łzy nie mają nic wspólnego ze słabością.

Sztuka jest dzieckiem natury i wnuczką Boga.

Zazdrość jest namiętnością, która z zapałem szuka tego, co sprawia cierpienie.

Cierpienie i ból nieodłącznie towarzyszą szerokim horyzontom myślowym i głęboko współczującemu sercu.

Kiedy serce jest przepełnione, oczy zachodzą łzami.

Miłość jest największą słodyczą i największą goryczą na Ziemi.

Jeżeli jestem sam w lesie, nie może mnie spotkać żadna podłość, nie mogę usłyszeć kłamstwa ani świstu bata.

Początkiem i końcem każdej rewolucji są bieda, krew i łzy.

Kto chce świecić, ten musi się spalać.

Miłość rodzi się wtedy, gdy bratasz się z cierpieniem, nie tylko umiesz je znosić, lecz go nie unikasz.

Opłacz to, wykrzycz to, a później weź się w garść, stań na nogi i zacznij żyć. Możesz żyć tak szczęśliwie, że głowa mała!

Nie doczekasz świtu, nie odbywszy drogi przez noc.

Wolę wyzwanie niż udrękę. Wyzwanie wzbogaca, udręka powoli zabija.

Rozpacz nie zabija człowieka sama, wydaje go tylko w ręce jego własne.

Wesołość jest buntem przeciwko tragedii życia – jedynym buntem o pozorach zwycięstwa.

Unik może być bardziej bolesny niż cios.

Mową Boga, którą człowiek najłatwiej pojmuje, jest cierpienie.

Czujemy tylko ten ząb, który nas boli.

Cierpienie uczy mądrości, a mądrość – spokoju ducha.

Aby osiągnąć szczęście, trzeba znać cierpienie.

Szczęście jest tylko częścią miłości, oto czego trzeba się nauczyć. Cierpienie także należy do miłości. To jest tajemnica miłości, jej piękno i jej ciężar.

Cierpienie nie wyzwala, to my się z niego wyzwalamy.

Bóg nie zsyła nam rozpaczy aby nas zabić, lecz by nowe pobudzić w nas życie.

Płakać potrafi tylko ten, czyje serce jeszcze całkiem nie skamieniało.

Strzałę, która cię ugodziła, możesz wyrwać, ale słowa utkwią w tobie na zawsze.

Milczenie jest ostatnią rozkoszą nieszczęśliwych.

Jeśli potrafisz iść przez życie bez zaznawania bólu, to prawdopodobnie jeszcze się nie urodziłeś.

Człowiek może znieść bardzo dużo, lecz popełnia błąd sądząc, że potrafi znieść wszystko.

Śmiech i łzy są najbliższymi krewniakami.

Ludzie o wiele częściej waliliby się młotkiem w palec, gdyby ból występował dopiero po roku.

W naszych przyjemnościach Bóg zwraca się do nas szeptem, w naszym sumieniu przemawia zwykłym głosem, w naszym cierpieniu – krzyczy do nas; cierpienie to Jego megafon, który służy do obudzenia głuchego świata.

Wiesz, co mówią o tym, co nas nie zabija? Że tak czy owak, boli jak cholera.

Zmarli są cierpliwi. Nie skarżą się, nie grożą, nie zwodzą pochlebstwami. Zmarli nie krzywdzą. Ból zadają żywi.

Bez bólu i cierpień nie istniejemy.

Nie ma cierpienia, którego by nie złagodził kwadrans lektury.

Człowiek to istota uparcie poszukująca nowych cierpień.

Ból łączy dwoje ludzi o wiele silniej niż miłość czy namiętność.

Ci, którzy cierpią, mówią najmniej.

Kogo Bóg darzy wielką miłością, w kim pokłada wielkie nadzieje, na tego zsyła wielkie cierpienie, doświadcza go nieszczęściem.

Serce może pękać, ale i tak bije dalej.

Kto oczekuje nieszczęścia, prosi o to nieszczęście i otrzyma je.

Bez cierpienia nie zrozumie się szczęścia.

Cierpienie uczy nas o własnym istnieniu.

Nawet gwiazdy płaczą z tym, kto płacze w nocy.

Cierpienie jest czymś duchowym, jest najbardziej bezpośrednim objawem świadomości.