Czerp z innych, ale nie kopiuj ich. Bądź sobą.
Szczęśliwi, którzy nauczyli swoje dzieci cieszyć się drobnymi rzeczami.
Kluczem do edukacji jest przeżycie piękna.
Większości przedmiotów na uniwersytecie studenci uczą się tylko po to, żeby ponownie ich uczyć, kiedy sami zostaną nauczycielami.
Źle się wywdzięcza mistrzowi, kto zawsze tylko jego uczniem zostaje.
Wychowanie, jeśli nie jest wzorem i miłością, nie jest wychowaniem.
Wykształcenie, podobnie do ubrania, winno być starannie dopasowane do osoby. Zbyt małe uwiera, za obszerne śmieszy.
Poświęcaj tyle czasu na ulepszanie siebie, byś nie miał go na krytykę innych.
Żeby napisać jedno własne zdanie, trzeba przeczytać tysiące cudzych.
Podstawową siłą pedagogiczną jest dom rodzinny.
Uniwersytet rozwija wszystkie zdolności, między innymi głupotę.
Zdolny człowiek lubi się uczyć, a głupi – nauczać.
Nie ma nic gorszego niż człowiek wykształcony ponad własną inteligencję.
Szkoła psuje zwykle to, co zrobił dom, więc dom robi odwet i psuje to, co robi szkoła.
Edukacja – to okres, w którym jesteś nauczany przez kogoś, kogo nie znasz, o czymś, czego nie chcesz wiedzieć.
Szkoła to więzienie z możliwością dokształcania.
Wykształcenie to dobro, którego nic nie jest w stanie nas pozbawić.
Nie mogę uczyć się na błędach, do których się nie przyznaję.
Oświata zdumiewa przede wszystkim olbrzymią ilością niewiedzy, jaką potrafi zgromadzić w postaci suchych faktów.
Książki to solidni doradcy i apostołowie. Zawsze pod ręką i zawsze bezinteresowne; mają tę przewagę nad wszelkimi mówiącymi wykładowcami, że są gotowe powtarzać swoje lekcje tak często, jak tego zechcemy.
Nauczyciel ociera się o wieczność. Nigdy nie może stwierdzić, gdzie kończy się jego wpływ.
Aby zostać torreadorem, musisz najpierw nauczyć się grać rolę byka.
W pamięci uczniów najlepiej zapisują się błędy nauczycieli.
Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia.
Szkoła to jest taki karmnik, gdzie każdy ptak musi dzióbać, czy mu się to podoba, czy nie.
Kto nie przeszedł przez szkołę bólu, jest jak analfabeta przed księgą życia.
Szkoła doświadczenia kosztuje, ale żadna inna nie potrafi lepiej wykształcić człowieka.
Mówią, że pożytecznie jest umieć uczyć się na własnych błędach, o ile przyjemniej jednak jest uczyć się na cudzych.
Ten, kto spróbuje nieść kota za ogon, nauczy się czegoś, czego nie nauczy się w żaden inny sposób.
Kto sie kanarkiem urodził, orłem nie umrze.
Wychowanie jest tym, co zostaje, kiedy zapomnieliśmy już wszystkiego, czego nas uczono.
Rodzicom zawdzięcza uczeń tylko życie, nauczycielowi życie dobre i szczęśliwe.
Cierpienie jest surowym, ale uczonym mistrzem dla tego, kto umie przyjąć od niego niezawodne lekcje.
Największy leniuch w podstawówce zna dziś prawdy, za które Archimedes oddałby życie.
Nauka na cudzych błędach ułatwia przełknięcie, lecz odbiera przyjemność gryzienia.
Okres nauki to czas, w którym bywasz pouczany przez kogoś, kogo nie znasz, o rzeczach, o których nie chcesz wiedzieć.
Dzieci trzeba tak wychowywać, aby podawały sobie ręce, a nie podstawiały nogi.
Wykształcenie to nic innego jak podnoszenie estetyki wnętrza.
Po co ludzie uczą się matematyki? Żeby uczyć matematyki innych.
Człowiek uczy się przez całe życie, z wyjątkiem lat szkolnych.
Gdy tylko człowiek staje się w czymś mistrzem, winien zostać uczniem w czymś innym.
Świat jest podtrzymywany oddechem dzieci spieszących do szkoły.
Uniwersytety są pełne wiedzy: studenci, przychodzący na pierwszy rok, przynoszą jej trochę, a absolwenci nic nie wynoszą po ostatnim. W ten sposób gromadzi się wiedza.
Dobra szkoła nie produkuje geniuszy, tylko zdrowe społeczeństwo.
Większość nauczycieli traci czas na zadawanie pytań, które mają ujawnić to, czego uczeń nie umie, podczas gdy nauczyciel z prawdziwego zdarzenia stara się za pomocą pytań ujawnić to, co uczeń umie lub czego jest zdolny się nauczyć.
Na egzaminach głupi zadają pytania, na które mądrzy nie potrafią odpowiedzieć.
Z historii narodów możemy się nauczyć, że narody nic się z historii nie nauczyły.
Szkołą przygotowuje dzieci do życia w świecie, który nie istnieje.
