Na początku dzieci kochają swoich rodziców, gdy są już starsze osądzają ich. Zdarza się, że im wybaczają.
Z rodzicami można wygrać tylko cierpliwością.
Niewielu rodziców poświęca dziś uwagę temu, co dzieci do nich mówią. Starodawny szacunek dla młodzieży szybko zanika.
Osoba zięcia jest kolumną, na której się wspiera serce teściowej.
Bliscy sąsiedzi są więcej warci niż dalecy krewni.
Człowiek ma obowiązek stać przy swoich bliskich i wspierać ich niezależnie od tego, ile problemów nam sprawiają.
Szczęśliwi, którzy nauczyli swoje dzieci cieszyć się drobnymi rzeczami.
Za każdym razem, gdy na świat przychodzi dziecko, świat jest tworzony od nowa.
Wojnę wygrywają dowódcy, przegrywają rodziny.
Podstawową siłą pedagogiczną jest dom rodzinny.
Dziecko to nie zbiór komórek – to zbiór naszych uczuć.
Ludzie na starość dziecinnieją, by mogli znaleźć wspólny język z wnukami.
Rodzice chcą być tak bardzo doskonali w oczach dzieci, że ukrywają przed nimi swoje błędy. W ten sposób dzieci niezawodnie je powtórzą.
Rozkosze ojcostwa poznaje się, będąc dziadkiem.
Dzieci rosną szybko, tylko rozum wolno.
W pokoju synowie grzebią swoich ojców, a na wojnie – ojcowie swoich synów.
Upływający czas mierzy się wiekiem dzieci.
Szkoła psuje zwykle to, co zrobił dom, więc dom robi odwet i psuje to, co robi szkoła.
Człowiek, który ma dzieci, nie potrzebuje aniołów.
Zdarzają się ojcowie, którzy nie kochają swoich dzieci; ale nie ma dziadka, który by nie uwielbiał swojego wnuka.
Dzieci nie pojawiają się na świecie z załączoną instrukcją obsługi. Samemu trzeba nauczyć się, jak radzić sobie z każdym z nich, a gdy ci to zaczyna wychodzić, one postanawiają wyprowadzić się z domu.
Nic tak nie zmniejsza męskiej pewności siebie, jak niepewność co do liczby własnych dzieci.
Każde dziecko jest dowodem, że Bóg nie znudził się człowiekiem, że nie uprzykrzyli Mu się jeszcze ludzie.
Ludzie – to tylko dzieci, trochę większego wzrostu.
Chyba nikt naprawdę nie wie, co to znaczy bać się, dopóki jego dziecko nie zacznie nagle krzyczeć w nocy.
Dom – to nie miejsce, gdzie mieszkasz, ale miejsce, gdzie cię rozumieją.
Dla ojca, którego dziecko umiera, umiera przyszłość. Dla dziecka, którego rodzice umierają, umiera przeszłość.
Nie można mieć dzieci, gdy jest się egoistą.
Na pewno nigdy nie znajdziecie wroga w matce, jeśli w porę pochwalicie jej dziecko.
Człowiek ma obowiązek nauczyć swego syna zawodu, bo kto nie uczy swego syna zawodu – uczy go bycia złodziejem.
Lepszy własny sąsiad niż siostra w stolicy.
Mój dom to moja twierdza.
Gdy jesteś w ciąży, wszystko kręci się wokół miłości.
Biedny boi się krewnych, a bogaty złodziei.
Małżeństwo bez potomstwa jest jak dzień bez słońca.
Przebywając między ludźmi, dowiadujesz się, co słychać u ciebie w domu.
Rodzice i dzieci są na jedno pokolenie, mąż i żona na dwa, firma zaś na trzy.
Dzieciństwo to miejsce, gdzie mieszka się przez całe życie.
Dzieciństwo jest dobre dlatego, że każdy dzień zaczyna życie na nowo, bez ciężaru dnia wczorajszego.
To, co dziecku najtrudniej wytłumaczyć, to błędy dorosłych.
Dom rodzinny, to strych naszej świadomości.
W literaturze jest dużo seksu i nie ma dzieci; w życiu – na odwrót.
Niektórzy ludzie są ze sobą całe lata, ale nigdy nie masz uczucia, że do siebie pasują. Wydaje ci się, że mieszkają na różnych piętrach jednego domu.
Dzisiaj wiele dzieci to sieroty z rodzicami.
Rodzicom zawdzięcza uczeń tylko życie, nauczycielowi życie dobre i szczęśliwe.
Demokracja zaczyna się w rodzinie.
Dobrze z dziećmi, póki kieszeni nie dorosną.
W domu pełnym dzieci diabeł nie ma żadnej władzy.
