Cnota jest przekonaniem, które przekształciło się w wewnętrzną i stabilną zasadę działania.
Prawdziwie piękne jest to, co czyni człowieka lepszym.
Nie cieszmy się przedwcześnie tzw. mniejszym złem – zawsze może jeszcze urosnąć.
Wszystko, co łączy ludzi, jest dobrem i pięknem; wszystko, co ich rozdziela, jest złem i brzydotą.
Idealista myśli o człowieku, że jest dobry. Realista – że powinien być dobry.
Świat stworzony jako dobry uległ zaciemnieniu na skutek wolnych aktów stworzonych istot. Obecnie jest miejscem próby, którą przechodzą ludzkie dusze.
Tyle wart jest nasz rok, ile zdołaliśmy przezwyciężyć w sobie niechęci, ile zdołaliśmy przełamać ludzkiej złości i gniewu. Tyle wart jest nasz rok, ile ludziom zdołaliśmy zaoszczędzić smutku, cierpień, przeciwności. Tyle wart jest nasz rok, ile zdołaliśmy okazać ludziom serca, bliskości, współczucia, dobroci i pociechy. Tyle wart jest nasz rok, ile zdołaliśmy zapłacić dobrem za wyrządzane nam zło.
Długie ręce sprawiedliwości polują przy ziemi, spokojnie można spać tylko na świecznikach.
Szlachetne myśli rodzą się w głowie, ale dojrzewają w sercu.
Choć dobro niewiele kosztuje, nie można go kupić.
Ofiarować, oznacza dawać drugiemu to, co wolałoby się zatrzymać dla siebie.
Wolność oddzielona od sprawiedliwości jest tylko połową wolności, a obrona tylko naszej wolności jest obelgą dla sprawiedliwości.
Być dobrym człowiekiem. Niezłe postanowienie w mrocznych czasach.
Nie będziemy dobrzy, jeżeli nie będziemy się starali być jeszcze lepsi.
Dobro było, albo będzie, ale nigdy nie jest.
Bogactwo ma tylko wówczas sens, gdy wypływa z niego bogactwo łaski.
Z dwojga złego najlepiej nie mieć do czynienia z żadnym.
Miarą człowieka nie jest majątek, mądrość i to co mówi. Naprawdę liczą się tylko czyny - dobre i złe.
Każde pokolenie ulepszało swój dom w imię własnych ideałów, za które następne generacje musiały nieraz wiele płacić.
Dobrzy ludzie nigdy o siebie nie dbają. Tak, jakby naprawdę nie byli dla tego świata.
Każdy dobry człowiek jest niebem Bożym.
Gniew nigdy nie bywa sprawiedliwy.
Sprawiedliwość to mocna, stała wola oddawania każdemu tego, co mu się należy.
Dobrzy ludzie sypiają znacznie lepiej niż źli. Oczywiście źli ludzie znacznie bardziej cieszą się z przebudzenia.
Nic tak diabła nie rozsierdza jak miłosierdzie.
Strzeżmy się czynić rzeczy dobre – czyńmy zawsze najlepsze.
Tolerancja jest przestępstwem jeśli dotyczy zła.
Ludzie nie są gorsi niż dawniej, tylko sprawozdawczość na temat ich poczynań jest obecnie dokładniejsza.
Granice dobra i zła nie biegną granicami narodów, ale ludzi.
Dobro jest trudne, Bóg dał dziesięć przykazań, gdy szatan tylko jedno: rób co chcesz.
Złe nie śpi, natomiast dobre zasypia bardzo często.
Ludziom uczciwym zawsze należy oddać sprawiedliwość. A nieuczciwym – pieniądze.
Małe złodziejaszki wieszacie, wielkim – nisko się kłaniacie.
Kara przychodzi zwykle w ten sposób, że wygląda jak krzywda.
Ludzie są wszędzie jednakowi, więc dobrych wszędzie można spotkać.
Wszystkie zwierzęta są sobie równe, ale niektóre są równiejsze od innych.
Zawsze staram się widzieć w każdym jego najlepsze strony – to mi oszczędza wielu kłopotów.
W każdym mieszka i dobro, i zło, i tylko to drugie jest aktywne.
Nie istnieje żadne dobro – chyba że się je czyni.
Idee kończą się tam, gdzie zaczyna się przemoc.
Mieć i nie dawać jest czasem gorsze od kradzieży.
Najlepsza część życia ludzkiego to małe, bezimienne i zapomniane akty dobroci i miłości.
Dziel z innymi swój chleb, a lepiej będzie ci smakował.
Nietrudno jest być dobrym; trudno jest być sprawiedliwym.
Rzadko kiedy czasy są surowsze niż ludzie.
Jeżeli rządowa machina wymaga od Ciebie, abyś był pośrednikiem niesprawiedliwości wobec innych, wtedy, powiadam Ci, złam prawo.
Ale nie kocham lśniącego miecza za ostrość jego stali, nie kocham strzały za jej chyżość ani żołnierza za wojenną sławę. Kocham tylko to, czego bronią miecze, strzały i żołnierze.
Czas bez miłości jest zapisany po stronie zła.
