Wszystko, co łączy ludzi, jest dobrem i pięknem; wszystko, co ich rozdziela, jest złem i brzydotą.
Nauka to pokarm dla rozumu.
Człowiekowi jest dana władza tylko nad samym sobą.
Jeśli człowiek nie może przebaczyć bratu, nie kocha go.
I w ciężkiej chorobie tkwi dobro. Kiedy ciało słabnie, silniej czuje się duszę.
Czas przemija, wypowiedziane słowo pozostaje.
Ile głów - tyle rozumów. Ile serc - tyle rodzajów miłości.
Wojna nie jest niczym innym, jak sporem między rządami o władzę nad poddanymi.
Często, aby stało się to, czego pragniemy, trzeba tylko przestać robić to, co robimy.
Jest w marzeniu coś, co jest lepsze od rzeczywistości, w rzeczywistości coś, co jest lepsze od marzenia. Pełnym szczęściem było by zespolenie obu tych elementów.
To, że nie kochasz, nie znaczy, że nie ma w tobie miłości, lecz że jest w tobie coś, co jej przeszkadza.
Lęk człowieka przed śmiercią jest świadomością grzechu.
Nienawidź zła w człowieku, człowieka kochaj.
Kobieta to taka rzecz, że w jakikolwiek sposób będziesz ją badał, zawsze będzie dla Ciebie nowością.
Można być mądrym nie przeczytawszy ani jednej książki; wierząc zaś we wszystko, co jest napisane w książkach, nie można nie być głupcem.
Wystarczy abyś nie czynił tego, czego nie należy, a zrobisz wszystko co trzeba.
Kochamy ludzi za dobro, któreśmy im dali, a nienawidzimy za to zło, któreśmy im wyrządzili.
Wątpliwości nie rujnują wiary, lecz ją umacniają.
Zło tkwi w nas samych, to znaczy tam, skąd sami możemy je usunąć.
Wieczna omyłka, jakiej ulegają ludzie, to utożsamianie szczęścia ze spełnieniem marzeń.
Przebaczyć to znaczy: nie mścić się; nie odpłacać złem za zło, to znaczy kochać.
Muzyka jest stenografią uczuć.
Odpowiadaj dobrem na zło, a zniszczysz w podłym człowieku zadowolenie ze zła.
Tak jak w naszym obecnym życiu miewamy tysiące snów, tak też nasze obecne życie jest jedynie jednym z wielu tysięcy takich istnień, do którego przychodzimy z innego, bardziej rzeczywistego życia... i następnie wracamy po śmierci. Nasze życie jest jedynie jednym ze snów tego bardziej rzeczywistego życia i tak już jest nieskończenie aż do ostatniego, najprawdziwszego życia - życia Boga.
Człowieka można przedstawić w postaci ułamka, w którym licznikiem są jego właściwości, a mianownikiem - mniemanie o sobie. Im większy mianownik, tym mniejszy cały ułamek.
Mądrym może być tylko ten, kto sam siebie nie uważa za mądrego.
CenÄ… zadowolenia bogatych sÄ… Å‚zy biednych.
Ludzie są jak rzeka: woda jest we wszystkich jednakowa, ale rzeka bywa wąska, bystra, szeroka, spokojna, czysta, ciemna, mętna, ciepła. Tak samo jest z ludźmi.
Wiara w autorytety powoduje, że błędy autorytetów przyjmowane są za wzorce.
Wiedza daje pokorę wielkiemu, dziwi przeciętnego, nadyma małego.
Prawdziwie kochasz wtedy, kiedy nie wiesz dlaczego.
Czas się nie spieszy, to my nie nadążamy.
