Człowiek jest jedynym stworzeniem, które nie zgadza się być tym, czym jest.
Poznajemy ojczyznę w momencie, kiedy ją mamy utracić.
Miłość – rodzaj choroby, która ani rozumnych, ani głupich nie oszczędza.
Kochać to zgadzać się na to, by się starzeć z drugim człowiekiem.
Choroba jest klasztorem, który ma swoją regułę, swoją ascezę, swoje cisze i swoje natchnienia.
Świat bez miłości jest martwym światem i zawsze przychodzi godzina, kiedy człowiek zmęczony błaga o twarz jakiejś istoty i serce olśnione czułością.
Samotność łączy tych, których zbiorowisko rozdziela.
Są kobiety, które nie lubią zadawać cierpień kilku mężczyznom jednocześnie i wolą zajmować się jednym: to kobiety wierne.
Uwodziciele proponują na ogół zbyt wiele, i nie dotrzymują słowa - nie są zdolni do miłości.
Urok osobisty to umiejętność uzyskania czyjejś zgody bez sformułowania wyraźnego pytania.
Przyjaciele nie są zainteresowani burzami, które przeżywasz, ale chętnie korzystają z twego statku.
Wielkość człowieka polega na jego postanowieniu, by być silniejszym niż warunki czasu i życia.
Wolność to pańszczyzna, bieg wytrwały samotny, bardzo wyczerpujący. U kresu każdej wolności jest wyrok.
Kochać człowieka to pragnąć razem z nim się zestarzeć.
Nie idź za mną, bo nie umiem prowadzić. Nie idź przede mną, bo mogę za Tobą nie nadążyć. Idź po prostu obok mnie i bądź moim przyjacielem.
Szkołą przygotowuje dzieci do życia w świecie, który nie istnieje.
Przyszłość będzie szczodra jedynie wtedy, kiedy wszystko ofiarujesz teraźniejszości.
Człowiek ma dwie natury: jedną własną, drugą przypisaną mu przez żonę.
Tak kochamy marzenia, że boimy się je realizować.
Dopiero w samym środku zimy przekonałem się, że noszę w sobie niepokonane lato.
Być wolnym to móc nie kłamać.
Nikt nie ma obowiązku być wielkim człowiekiem. To już bardzo ładnie gdy się jest człowiekiem.
Cierpienie dzieci jest naszym gorzkim chlebem, ale bez tego chleba zginęlibyśmy z głodu duchowego.
Zawsze się znajdzie odpowiednia filozofia do braku odwagi.
