Człowiek jest jedynym stworzeniem, które nie zgadza się być tym, czym jest.
Poznajemy ojczyznę w momencie, kiedy ją mamy utracić.
Miłość – rodzaj choroby, która ani rozumnych, ani głupich nie oszczędza.
Kochać to zgadzać się na to, by się starzeć z drugim człowiekiem.
Choroba jest klasztorem, który ma swoją regułę, swoją ascezę, swoje cisze i swoje natchnienia.
Świat bez miłości jest martwym światem i zawsze przychodzi godzina, kiedy człowiek zmęczony błaga o twarz jakiejś istoty i serce olśnione czułością.
Samotność łączy tych, których zbiorowisko rozdziela.
Są kobiety, które nie lubią zadawać cierpień kilku mężczyznom jednocześnie i wolą zajmować się jednym: to kobiety wierne.
Uwodziciele proponują na ogół zbyt wiele, i nie dotrzymują słowa - nie są zdolni do miłości.
Urok osobisty to umiejętność uzyskania czyjejś zgody bez sformułowania wyraźnego pytania.
Przyjaciele nie są zainteresowani burzami, które przeżywasz, ale chętnie korzystają z twego statku.
Wielkość człowieka polega na jego postanowieniu, by być silniejszym niż warunki czasu i życia.
Wolność to pańszczyzna, bieg wytrwały samotny, bardzo wyczerpujący. U kresu każdej wolności jest wyrok.
Kochać człowieka to pragnąć razem z nim się zestarzeć.
Nie idź za mną, bo nie umiem prowadzić. Nie idź przede mną, bo mogę za Tobą nie nadążyć. Idź po prostu obok mnie i bądź moim przyjacielem.
Szkołą przygotowuje dzieci do życia w świecie, który nie istnieje.
Przyszłość będzie szczodra jedynie wtedy, kiedy wszystko ofiarujesz teraźniejszości.
Być wolnym to móc nie kłamać.
Tak kochamy marzenia, że boimy się je realizować.
Człowiek ma dwie natury: jedną własną, drugą przypisaną mu przez żonę.
Dopiero w samym środku zimy przekonałem się, że noszę w sobie niepokonane lato.
Nikt nie ma obowiązku być wielkim człowiekiem. To już bardzo ładnie gdy się jest człowiekiem.
Cierpienie dzieci jest naszym gorzkim chlebem, ale bez tego chleba zginęlibyśmy z głodu duchowego.
Zawsze się znajdzie odpowiednia filozofia do braku odwagi.
