Własne cierpienia uczą, że nikomu nie należy robić żadnej przykrości.
Własne pieniądze wydaje się inaczej.
Własne zdania powstają zwykle z cudzych niedomówień.
Właśnie wolna wola mówi nam, że pewnych rzeczy nie wolno.
Włóczęga: człowiek, który nazwałby się turystą, gdyby miał pieniądze.
Wnet zapomnienie o wszystkim przyjdzie na ciebie. I wnet zapomnienie wszystkich o tobie.
Wobec Boga nigdy nie mamy racji.
Wobec despoty wszyscy są równi, mianowicie - równi zeru.
Wobec wielkich zalet drugiego człowieka nie ma innego ratunku jak tylko miłość.
Woda łez chroni serce przed ogniem bólu.
Woda nie ma smaku - w tym tkwi jej jedność i prawda.
Wodę tylko gęsi lubią.
Wojna jest najgorszym sposobem gromadzenia wiedzy o obcej kulturze.
Wojna jest rzeczą zbyt poważną, żeby ją powierzać generałom.
Wojna jest sądem królów; zwycięstwa są jej wyrokami.
Wojna jest zła, lecz nie najgorsza. Jeszcze gorszy jest stan rozkładu i degradacji uczuć moralnych i patriotycznych, nakazujący myśleć, że nie ma rzeczy wartej wojny. Osoba, która nie ma niczego, o co mogłaby walczyć, niczego ważniejszego niż osobiste bezpieczeństwo jest pożałowania godnym stworzeniem i nie ma szans na bycie wolnym, chyba że dzięki wysiłkom ludzi lepszych niż ona sama.
Wojna nie jest niczym innym, jak sporem między rządami o władzę nad poddanymi.
Wojna nie rozstrzyga, kto ma rację, lecz kto ma odejść.
Wojna nigdy nie kończy się dla tych, co walczyli.
Wojna to pierwszy znak normalizacji stosunków pomiędzy dwoma krajami.
Wojnę wygrywają dowódcy, przegrywają rodziny.
Wola ludzka kończy się tam, gdzie zaczyna się miłość.
Wolę błędy entuzjasty od obojętności mędrca.
Wolę wyzwanie niż udrękę. Wyzwanie wzbogaca, udręka powoli zabija.
Wolę, gdy ludzie popierają mnie ze strachu niż z przekonania. Przekonania są zmienne, strach zawsze jest ten sam.
Wolimy być wolnymi ludźmi niż uwięzionymi bohaterami.
Wolno ci inaczej myśleć niż twoja epoka, ale nie wolno cię się inaczej ubierać.
Wolnością ludzi zawładnie ten, kto zapanuje nad ich sumieniami.
Wolność i władza mają tylko jedną wspólną cechę: nadużywanie.
Wolność jest to prawo czynienia wszystkiego, co nie szkodzi innym.
Wolność jest wtedy, gdy nie ma nic do stracenia.
Wolność nie jest niczym innym jak okazją do kontrolowania samego siebie.
Wolność nie jest rzeczą, którą można dostać w prezencie.
Wolność nie jest żadnym przywilejem, lecz zadaniem.
Wolność oddzielona od sprawiedliwości jest tylko połową wolności, a obrona tylko naszej wolności jest obelgą dla sprawiedliwości.
Wolność oznacza odpowiedzialność. A to jest właśnie to, czego się większość ludzi obawia.
Wolność oznacza prawo do twierdzenia, że dwa i dwa to cztery. Z niego wynika reszta.
Wolność słowa trzeba wyrównać szybkością myśli.
Wolność to dobro, które umożliwia korzystanie z innych dóbr.
Wolność to jest zasada miłości do ludzi.
Wolność to pańszczyzna, bieg wytrwały samotny, bardzo wyczerpujący. U kresu każdej wolności jest wyrok.
Wolność to prawo czynienia wszystkiego, co nie jest zabronione.
Wolność to święty spokój pod butem konieczności wyborów.
Wolność to wysiłek.
Wolny bowiem jest człowiek tylko wtedy, gdy jest samotny.
Wolnym jest się dopiero wtedy, kiedy już się nie ma po co żyć.
Woła mnie, wzywa cichym śpiewem, Spoza gałęzi jak zza krat, Nabrzmiały łzami, drżący gniewem, Mój własny głos sprzed wielu lat.
Wołają: kto pierwszy, ten lepszy - a powinno być odwrotnie.
