Wojna jest zła, lecz nie najgorsza. Jeszcze gorszy jest stan rozkładu i degradacji uczuć moralnych i patriotycznych, nakazujący myśleć, że nie ma rzeczy wartej wojny. Osoba, która nie ma niczego, o co mogłaby walczyć, niczego ważniejszego niż osobiste bezpieczeństwo jest pożałowania godnym stworzeniem i nie ma szans na bycie wolnym, chyba że dzięki wysiłkom ludzi lepszych niż ona sama.
Wojna nie jest niczym innym, jak sporem między rządami o władzę nad poddanymi.
Wojna nie rozstrzyga, kto ma rację, lecz kto ma odejść.
Wojna nigdy nie kończy się dla tych, co walczyli.
Wojnę wygrywają dowódcy, przegrywają rodziny.
Wola ludzka kończy się tam, gdzie zaczyna się miłość.
Wolę błędy entuzjasty od obojętności mędrca.
Wolę wyzwanie niż udrękę. Wyzwanie wzbogaca, udręka powoli zabija.
Wolę, gdy ludzie popierają mnie ze strachu niż z przekonania. Przekonania są zmienne, strach zawsze jest ten sam.
Wolimy być wolnymi ludźmi niż uwięzionymi bohaterami.
Wolno ci inaczej myśleć niż twoja epoka, ale nie wolno cię się inaczej ubierać.
Wolnością ludzi zawładnie ten, kto zapanuje nad ich sumieniami.
Wolność i władza mają tylko jedną wspólną cechę: nadużywanie.
Wolność jest to prawo czynienia wszystkiego, co nie szkodzi innym.
Wolność jest wtedy, gdy nie ma nic do stracenia.
Wolność nie jest niczym innym jak okazją do kontrolowania samego siebie.
Wolność nie jest żadnym przywilejem, lecz zadaniem.
Wolność oddzielona od sprawiedliwości jest tylko połową wolności, a obrona tylko naszej wolności jest obelgą dla sprawiedliwości.
Wolność oznacza odpowiedzialność. A to jest właśnie to, czego się większość ludzi obawia.
Wolność oznacza prawo do twierdzenia, że dwa i dwa to cztery. Z niego wynika reszta.
Wolność słowa trzeba wyrównać szybkością myśli.
Wolność to dobro, które umożliwia korzystanie z innych dóbr.
Wolność to jest zasada miłości do ludzi.
Wolność to pańszczyzna, bieg wytrwały samotny, bardzo wyczerpujący. U kresu każdej wolności jest wyrok.
Wolność to prawo czynienia wszystkiego, co nie jest zabronione.
Wolność to święty spokój pod butem konieczności wyborów.
Wolność to wysiłek.
Wolny bowiem jest człowiek tylko wtedy, gdy jest samotny.
Wolnym jest się dopiero wtedy, kiedy już się nie ma po co żyć.
Woła mnie, wzywa cichym śpiewem, Spoza gałęzi jak zza krat, Nabrzmiały łzami, drżący gniewem, Mój własny głos sprzed wielu lat.
Wołają: kto pierwszy, ten lepszy - a powinno być odwrotnie.
Woń jest konaniem kwiatów.
Wódka rozwiązuje języki nawet tym, którzy nabrali wody w usta.
Wół orze, krowę doją, a świnia tylko żreć potrafi.
Wpatrz się głęboko, głęboko w przyrodę, a wtedy wszystko lepiej zrozumiesz.
Wprawdzie szata nie zdobi człowieka, ale mówi, kim jest.
Wprowadzenie komunizmu w Polsce byłoby podobne do nałożenia siodła na krowę.
Wrażliwy człowiek najpierw czuje, później rozumie.
Wrogowie często mówią prawdę, przyjaciele nigdy.
Wrony żyją gromadą, orzeł sam.
Wróg jest wobec ciebie najbardziej uprzejmy wówczas, gdy zamyślał bądź już zaplanował twoją zgubę.
Wróg, który się lęka, jest już w połowie pokonany.
Wrzasku wiele, ale bawełny mało – powiedział diabeł, strzygąc kota.
Wspaniałe pomysły kosztują grosze. Bezcenni są ludzie, którzy je urzeczywistniają.
Wspaniały jest człowiek, który dostrzega twoje serce.
Wspomnienia - to dywidendy, które płaci życie.
Wspomnienia czasem nie dają zasnąć, ale bez wspomnień nie ma czego śnić.
Wspomnienia i wyobrażenia urzeczywistniają się w ciszy.
