Soren Aabye Kierkegaard

Bez wiary potykamy się o źdźbło słomy, z wiarą przenosimy góry.

Trzeba być uczciwym i nie podawać swego braku odwagi za pokorę.

Ironia życia leży w tym, że żyje się je do przodu, a rozumie do tyłu.

Mieć nadzieję znaczy oczekiwać, że dobro jest możliwe.

Świat składa się z samych okazji do miłości.

Łza jest najdroższą perłą.

Trzeba mieć wielką ludzką odwagę, aby się wyrzec całej [...] doczesności w zamian za zyskanie wieczności, ale gdy się już zdobędzie wieczność, niepodobna się jej wyrzec - jest to sprzeczność sama w sobie, ale trzeba mieć paradoksalną i pokorną odwagę, aby posiąść wszystko doczesne w imię absurdu, a to właśnie jest odwaga wiary.

Mówi się, że człowiek dziesięć razy żałuje, że gadał, a raz tylko, że milczał. A dlaczego? Dlatego, że mówienie jako czynnik zewnętrzny może mieć dla mówiącego przykre następstwa, bo taka jest rzeczywistość. Ale gdy się milczało? Przecież to jest najniebezpieczniejsze. Bo człowiek, który milczy, pozostawiony jest samemu sobie i żadna rzeczywistość nie przychodzi mu z pomocą.

Najsilniejszy jest zawsze ten, kto umie złożyć dłonie do modlitwy.

W każdym małżeństwie to nie droga jest trudna, lecz trudności są drogą.

Można być wolnym, nosząc kajdany.

Są ludzie, którym ordery przynoszą zaszczyt i ludzie, którzy przynoszą zaszczyt orderom.

Nieskończoność i wieczność stanowią największą i jedyną pewność.

Ludzie domagają się wolności słowa jako rekompensaty za wolność myślenia, której rzadko używają.

Wobec Boga nigdy nie mamy racji.

Wiara jest pewnością, że Bóg troszczy się o rzeczy najmniejsze.

Niech śmierć nie będzie twoją obsesją, gdyż żyjesz.

Chrystus nie chce tych, co go podziwiają, ale tych, co Go naśladują.

Modlitwa nie zmienia postanowień Boga, ale zmienia tego, kto się modli.