Tresura. Zwierzęta trzeba bić lub przekupywać cukrem, aby je przekonać do czynienia ludzkich gestów.
Trochę miłości to jak trochę dobrego wina. Nadmiar jednego lub drugiego szkodzi zdrowiu.
Tron w sercu kobiety jest elekcyjny i zawsze wakujÄ…cy.
Troski to połowa drogi do starości.
Trójkąt? To figura geometryczna, uzyskiwana jako produkt uboczny małżeńskiej kwadratury koła.
Trucizna i lekarstwo to często ta sama substancja podawana w innym celu.
Trudne jest to, co może być zrobione natychmiast, niemożliwe zaś to, co zajmuje nieco więcej czasu.
Trudne życie to nie kara, tylko zadanie.
Trudniej jest kochać sąsiada, niż żywić wzniosłe uczucia do Eskimosów, małych fok i wszelkich odległych spraw.
Trudniej jest starzeć się niż umierać, bo jednorazowa ofiara mniej kosztuje od powolnego zrzekania się każdego dobra, szczegół po szczególe.
Trudno jest być sobą, gdy się nie wie kim się jest.
Trudno mówić o szczęściu, gdy jesteśmy niezadowoleni z dzisiaj, zatroskani o jutro i rozżaleni decyzjami podjętymi wczoraj.
Trudno na szczyt się dostać, trudniej na nim się ostać, a najtrudniej z niego schodzić.
Trudno o dziwniejszy produkt na świecie niż książki. Drukowane przez ludzi, którzy ich nie rozumieją; sprzedawane przez ludzi, którzy ich nie rozumieją; oprawiane, recenzowane i czytane przez ludzi, którzy ich nie rozumieją; a teraz nawet pisane przez ludzi, którzy ich nie rozumieją.
Trudno o hamulec, kiedy chce siÄ™ ulec.
Trudno o prawdziwą przyjaźń, gdy wokół tylko osoby zakochane w sobie.
Trudno szczęsciu dogonić wiecznie zagonionych.
Trwaj tylko w słońcu, bo nic pięknego nie rośnie w ciemności.
Trwałość wspomnień zapewnia nam wytrwałość w życiu.
Trwanie przy egoiście jest samobójstwem z miłości.
Trzeba być bogobojnym i sprawiedliwym, a serduszko będzie spokojne, to i człowiek będzie długo żył.
Trzeba być kimś, jeśli chce się uchodzić za coś.
Trzeba być podobnym, aby się zrozumieć, i innym, aby się pokochać. Trzeba być silnym, aby wybaczyć.
Trzeba być uczciwym i nie podawać swego braku odwagi za pokorę.
Trzeba być w domu kameleonem, gdy się modliszkę ma za żonę.
Trzeba dużo odwagi, żeby być tchórzem w Armii Czerwonej.
Trzeba dwojga, żeby zrobić człowieka, starczy jedno, żeby umrzeć. Tak oto świat się skończy.
Trzeba inteligentnie służyć nieuchronnościom własnej natury.
Trzeba mieć wielką ludzką odwagę, aby się wyrzec całej [...] doczesności w zamian za zyskanie wieczności, ale gdy się już zdobędzie wieczność, niepodobna się jej wyrzec - jest to sprzeczność sama w sobie, ale trzeba mieć paradoksalną i pokorną odwagę, aby posiąść wszystko doczesne w imię absurdu, a to właśnie jest odwaga wiary.
Trzeba mieć wielkie tłuste złudzenia. Ich żywienie wymaga mniej trudu.
Trzeba nie znać sztuczek kobiety, aby uwierzyć w jej cnotę.
Trzeba podważać wszystko, co się da podważyć, gdyż tylko w ten sposób można wykryć to, co podważyć się nie da.
Trzeba przeżyć wszystko, co jest nam dane. Całą radość i cały smutek. Nie wolno nam się od tego uchylić. Nie przeżyty smutek, przed którym uciekliśmy, i tak kiedyś nas dopadnie.
Trzeba sięgać dalej niż na wyciągnięcie ręki, bo po cóż byłoby niebo?
Trzeba słuchać muzyki życia. Większość słucha tylko dysonansów.
Trzeba śmiać się, nie czekając na szczęście, bo gotowiśmy umrzeć nie uśmiechnąwszy się ani razu.
Trzeba tak dawać, żeby bolało.
Trzeba tak kochać, jak świeci słońce.
Trzeba tylko jedną istotę z całego serca pokochać, a i wszystkie inne wydadzą się godne miłości.
Trzeba wielu lat, by znaleźć przyjaciela, wystarczy chwila by go stracić.
Trzeba wybierać: albo kochać kobiety albo je znać.
Trzeba wypalić się spokojnie do ostatka - w tym jest szczęście.
Trzeba zaczynać od najskromniejszego szczęścia, wówczas przychodzi częściej.
Trzeba żyć i cieszyć się, i płakać, i przeklinać, i diabli jeszcze wiedzą, co robić, ale nie wolno wspominać.
Trzeba żyć naprawdę, żeby oszukać pędzący czas. Pięknie żyć, w zachwycie. Życie zdarza się raz.
Trzeba żyć tak szybko jak nadchodząca chwila.
Trzeba żyć, a nie tylko istnieć.
Trzeba, żeby z czyjegoś powodu bolało serce. Dziwne, ale bez tego życie jest puste.
