Proza dnia to kobieca poezja.
Próba odwagi przychodzi, gdy jesteśmy w mniejszości. Próba tolerancji przychodzi, gdy jesteśmy w większości.
Próba zrealizowania nieba na ziemi kończy się zawsze wyprodukowaniem piekła.
Próbujmy przystosować się do życia, bo ono do nas się nie przystosuje.
Prócz tego, co jest możliwe, jest jeszcze to, co jest konieczne.
Prószy śnieg płatkami, <br /> smutno, gdy jesteśmy w duszy sami. <br /> Smutniej jeszcze, gdy trzeba iść drogą <br /> i nie widzieć prócz nieba nikogo. <br /> A najsmutniej, gdy droga daleka <br /> i nikt na końcu, prócz Boga, na nas nie czeka.
Próżniak – zdrowy do jedzenia i chory do roboty.
Próżno uciec, próżno się miłością schronić, <br /> Bo jak lotny nie ma pieszego dogonić?
Próżność i duma to rzeczy całkiem różne, choć słowa te często są używane jednoznacznie. Można być dumnym, nie będąc przy tym próżnym. Duma związana jest z tym, co sami o sobie myślimy, próżność zaś z tym, co chcielibyśmy, żeby inni o nas myśleli.
Przebaczaj swoim wrogom, ale nigdy nie zapominaj ich nazwisk.
Przebaczanie jest przywróceniem sobie wolności, jest kluczem w naszym ręku od własnej celi więziennej.
Przebaczenie - uśmiech miłości.
Przebaczenie jest dwukierunkową drogą, bo ilekroć przebaczamy komuś, przebaczamy również samemu sobie.
Przebaczenie jest najtrudniejszą miłością.
Przebaczenie jest wyrazem miłości, która przejmuje inicjatywę.
Przebaczenie nie wymaga od nas, abyśmy przymknęli na coś oczy, a raczej abyśmy je tak naprawdę otwarli.
Przebaczyć to znaczy: nie mścić się; nie odpłacać złem za zło, to znaczy kochać.
Przebaczyłam mu, nie, nie przebaczyłam, czy można przebaczyć deszczowi że pada? Pada, bo musi. Michał jest taki, jaki jest. Michał jest taki, jakiego potrzebuję do życia.
Przebywając między ludźmi, dowiadujesz się, co słychać u ciebie w domu.
Przechodniu, powiedz Sparcie, <br /> tu leżym jej syny, <br /> Prawom jej do ostatniej <br /> posłuszni godziny.
Przechodniu! Nie płacz i nie żałuj tego człowieka, bo gdyby żył, Ty musiałbyś umrzeć...
Przechodź spokojnie przez hałas i pośpiech. I pamiętaj jaki spokój można znaleść w ciszy.
Przeciętne myśli nadmiernie obrastają słowami.
Przeciętność w sztuce jest rzeczą nie do wybaczenia.
Przeciętny człowiek, który nie wie, co uczynić ze swoim życiem, chce kolejnego, które będzie trwało wiecznie.
Przeciw Francuzom i widły stają w szeregu.
Przeciwieństwa się przyciągają, jednak miłość to nie fizyka lecz chemia.
Przeciwieństwem miłości nie jest nienawiść - przeciwieństwem miłości jest obojętność.
Przeciwko mocy śmierci nie ma ziół w ogrodach.
Przeciwności losu powodują, że jedni się załamują, a inni łamią rekordy.
Przeciwności uczą pobożności.
Przeczuleni uważają dar serca za jałmużnę, ufni - jałmużnę za dar serca.
Przed człowiekiem schronić się można tylko w objęciach drugiego człowieka.
Przed ślubem chcemy kochać. Po ślubie musimy.
Przed wielką radością drży człowiek prawie tak bardzo jak przed wielkim cierpieniem; może obawia się, że słodkie grono życia na raz zerwie, a w dłoni pozostanie mu sucha łodyga.
Przed życiem uciekniesz, lecz przed śmiercią nie dasz rady.
Przedmioty osiodłały człowieka i jadą na nim.
Przegadanie jest od przemilczenia stokroć niebezpieczniejsze.
Przegadanie jest od przemilczenia stokroć niebezpieczniejsze.
Przegrać to nie znaczy nie mieć racji.
Przekora jest młodością myśli i utrapieniem wapniaków.
Przemawianie jest jak stosunek miłosny: każdy dureń może zacząć, ale doprowadzenie do końca wymaga pewnej zręczności.
Przemilczenia dzielą bardziej niż nieobecności.
Przemyśl każdą rzecz starannie, a twoje życie zmieni się na lepsze.
Przepisy bokserskie to prawo pięści usankcjonowane prawem.
Przepraszam że żyłem...
Przeprosić można kogoś, kogo się potrąciło w tramwaju a nie społeczeństwo, które się potrącało przez kilkadziesiąt lat.
Przerażają mnie ślady, wszystkie bowiem prowadzą w twoim kierunku, a żaden wstecz.
