Rozkosze ojcostwa poznaje się, będąc dziadkiem.
Rozkosze są niby fale i szczyty gór, cierpienia - niby głębie i wąwozy, i dopiero wszystkie one razem sprawiają, że życie jest piękne, gdyż rzeźbi się jak poszarpany łańcuch gór wschodnich, na które patrzymy z podziwem.
Rozkosze, jakie mężczyzna czerpie z miłości, są o tyle uboższe od doznań kobiety, że niedostatek przyjemności mężczyzna rekompensuje mnogością przygód.
Rozłąka jest naszym losem. Spotkanie naszą nadzieją.
Rozłąka osłabia mierne uczucie, a wzmaga wielkie, jak wiatr gasi świecę, a rozpala ogień.
Rozłąka sprawia, że serce kocha bardziej.
Rozmowa jest najbardziej naturalnym i owocnym ćwiczeniem umysłu.
Rozpacz jest ceną, jaką płaci się za postawienie sobie nierealnych celów.
Rozpacz jest upadkiem, z którego trzeba powstać.
Rozpacz nie zabija człowieka sama, wydaje go tylko w ręce jego własne.
Rozsądek i miłość niedobrze żyją razem: w miarę jak miłość rośnie, rozsądek się kurczy.
Rozsądek jest jak dworak, który usłużnie dostosowuje się do humorów swego pana: dla każdej żądzy, dla każdego zamierzenia umie dostarczyć racji uzasadniających.
Rozsądek jest kobietą: często go słychać, lecz nikt go nie słucha.
Rozsądek ma swoje ekscesy i nie mniej potrzebuje umiarkowania, co szaleństwo.
Rozsądnemu wystarcza znak, głupiemu trzeba pięści.
Rozsądny mąż, jak marynarz podczas burzy, zwija żagle, czeka, żywi nadzieję, a sztormy nie przeszkadzają mu kochać morza.
Rozstanie działa na miłość jak wiatr na ogień - gasi świecę, ale roznieca pożar.
Rozum błyszczy mocniej niż łysina.
Rozum i skrucha to zawsze dwie rzeczy, które zjawiają się zawsze zbyt późno.
Rozum nie służy do machania łopatą, tylko do sprawienia, żeby ona sama machała.
Rozum podpowiada mi, że Bóg istnieje, ale podpowiada mi także, że nigdy nie dowiem się, kim jest.
Rozum powiada swoje, a serce chce żyć, chce się weselić.
Rozum powinien być wolny, wolność – rozumna.
Rozumieć dzieło, to stwarzać je w sobie na nowo.
Rozumna kobieta słucha komplementów, głupia im wierzy.
Rozumowi więc ludzkiemu nie trzeba dodawać skrzydeł, lecz raczej ołowiu i ciężarów, ażeby hamowały wszelkie wyskoki.
Rozwiązanie problemu polega na znalezieniu człowieka, który potrafi go rozwiązać.
Rozwiązanie problemu życia zauważa się, kiedy sam problem znika.
Rozwiedziona kobieta – taka, która wyszła za mąż, aby nie pracować, a teraz pracuje, by nie musieć już wychodzić za mąż.
Rób coś, aby cię zawsze diabeł zastał zajętym.
Rób nie to, co najtrudniej, ani to, co najłatwiej, lecz to, co najsłuszniej.
Również umieranie jest jednym z naszych życiowych zadań.
Róża jest piękniejsza niż kapusta, lecz zupa z róży jest gorsza niż kapuśniak.
Różne paskudne rzeczy w historii zaczynały się od bicia Żydów.
Różnica między Bogiem a historykami polega głównie na tym, że Bóg nie może zmieniać przeszłości.
Różnica między dobrym a złym pisarzem polega na tym, że zły pisze, co wie, a dobry wie co pisze.
Różnica między dużym a małym miastem polega na tym, że w dużym mieście można więcej zobaczyć, a w małym więcej usłyszeć.
Różnica między mądrością a inteligencją polega na tym, że inteligentny potrafi wyjść z sytuacji, w którą mądry nigdy się nie wpakuje.
Różnica między niemożliwym a możliwym leży w ludzkiej determinacji.
Różnica między odrodzeniem a średniowieczem nie polegała na dodawaniu, lecz na odejmowaniu. Odrodzenie to nie średniowiecze plus człowiek, lecz średniowiecze minus Bóg.
Różnica między Polakiem a Francuzem polega na tym, że jeden lubi kobietę rozebraną, a drugi nagą.
Różnica między politykiem a gangsterami polega na tym, że politycy działają jawnie, zaś gangsterzy w ukryciu.
Różnica między prawdziwymi a zafałszowanymi wspomnieniami jest taka, jak w przypadku biżuterii: to fałszywe klejnoty wyglądają na prawdziwe, bardziej błyszczą.
Różnica między rzeczywistością a powieścią jest taka, że powieść musi być sensowna.
Różnica między seksem i miłością jest taka, że seks rozładowuje napięcie, a miłość je wywołuje.
Różnica między wielbłądem a człowiekiem: wielbłąd może pracować nie pijąc przez cały tydzień; człowiek może przez tydzień pić nie pracując.
Różnica, zachodząca pomiędzy starym kawalerem i starym mężem na tym polega, iż pierwszego mogą oszukiwać wszystkie kobiety, drugiego zaś tylko własna żona.
Ryba psuje się od głowy, a człowiek od serca.
