Kto życie kocha, ten żyć potrafi.
Kto żyje nadzieją, tańczy bez muzyki.
Kto żyje w miłości, żyje - świadomie czy nieświadomie - w polu magnetycznym Boga, który jest miłością.
Kto żyje ze zwalczania wroga, zainteresowany jest tym, aby wróg jak najdłużej istniał.
Ktokolwiek uważa, że małżeństwo to układ pół na pół, nie zna się albo na kobietach, albo na ułamkach.
Ktoś mądry wymyślił krawat, żeby przyzwyczaić nas do stryczka.
Ktoś, kto dużo wie, ma wiele zmartwień.
Ktoś, kto mówi, że miłość nie przynosi strachu, nigdy nie był zakochany.
Ktoś, kto przekroczył 90 lat życia, jest już tylko Bożym darem, pożyczonym tym, co jeszcze muszą żyć i dar ten trzeba w końcu zwrócić.
Któregoś dnia zrozumiesz, że szukasz tego, co już posiadasz.
Któryż człowiek, dając jałmużnę dwóm żebrakom, nie ulegnie pokusie, by dać mniej ślepemu.
Któż z nas nie miał swej ziemi obiecanej, swego dnia zachwytu - i śmierci na wygnaniu.
Kula, która cię zabija, to ta której nie słyszysz. Kula, która cię zabija, to ta, która z tobą zostaje, nie mówiąc ci: Tu jestem.
Kultura – to co zostaje, kiedy zapomnisz wszystko, czego się nauczyłeś.
Kultura i sztuka są ucieczką świadomości w świat ułudy.
Kultura jest tym, co sprawiło, że człowiek stał się czymś innym niż tylko przypadkowym wydarzeniem w przyrodzie.
Kultura to narzędzie w rękach profesorów, służące im do produkcji profesorów, którzy - kiedy przyjdzie ich kolej - będą produkować profesorów.
Kulturalność to lakier, który łatwo rozpuszcza się w alkoholu.
Kulturę narodu mierzy się zużyciem mydła.
Kup sobie psa, a poznasz mękę uwiązania.
Kup sobie psa. To jedyny sposób, abyś mógł nabyć miłość za pieniądze.
Kupno psa może być jedyną okazją, kiedy człowiek może wybrać rodzinę.
Kwaśna mina to chemiczna broń złego humoru.
Kwiat jest piękny, ale jego życie krótkie. Najważniejsze są nasiona.
Kwiat jest uśmiechem rośliny.
Kwiat jest uśmiechem rośliny.
Kwiaty na to są, ażeby więdły, ale serca są, aby kochały.
Kwiaty są pięknymi słowami i hieroglifami natury, którymi daje nam ona poznać, jak bardzo nas kocha.
Kwiaty są wysłańcami Boga z innego, doskonałego świata.
Lady Macbeth to jest ta sama Julia (z „Romea i Julii”), ale po ślubie.
Lata, które kobieta odejmuje, nie są stracone - dodaje je, bowiem do wieku innych kobiet.
Leczenie musi być drogie, bo po co nieboszczykowi pieniądze.
Ledwo rozkwitłem, już mnie zerwano. Bóg tak rozkazał, Boga słuchano.
Lek nie uleczy zmyślonej choroby, a wódka nie uleczy prawdziwego smutku.
Lekarstwa czynią ludzi chorymi, matematyka smutnymi, a teologia grzesznymi.
Lekarz jest często niebezpieczniejszy od choroby.
Lekarz może wyleczyć z choroby, ale nie z losu.
Lekarz to ktoś, kto wlewa lekarstwo, o którym wie mało, w ciało, o którym wie jeszcze mniej.
Lekarze i generałowie wchodzą do nieba wejściem przeznaczonym dla dostawców towaru.
Lekarzowi i grabarzowi nie życzy się „dobrego roku”.
Lekarzy nienawidzi się z przekonania albo z oszczędności.
Lenistwo jest łagodną formą samobójstwa.
Lenistwo musi być bardzo męczące. Leń wypoczywa najdłużej.
Lenistwo porusza się tak wolno, że ubóstwo szybko je dogania.
Lenistwo to nic więcej jak zwyczaj odpoczywania zanim się zmęczysz.
Lenistwo w miłości jest niewybaczalną zbrodnią.
Leniwi ożywiają się wieczorem, a najbardziej leniwi w sobotę.
Leniwy - wilk na jedzenie, lis na robotę.
