Zastanów się, o ile częściej cierpisz z powodu swego gniewu i żalu, niż z powodu rzeczy, które wprawiają cię w gniew i wzbudzają żal.
Zasypiać i budzić się przy kochanej osobie to tylko ułamek szczęścia. Dopełnieniem jest zagospodarowanie reszty.
Zaszczytniej jest dla kobiety mieć u swych stóp lwa niż mopsa.
Zaśnięcie przed telewizorem jest czasem najlepszą pochwałą programu.
Zauroczenie jest miłością w powijakach.
Zauważyłem, że w dzisiejszym świecie aby coś osiągnąć trzeba udawać głupiego.
Zawiść jest jak ślepiec, który chce ci wykuć oczy.
Zawsze będziesz moim przyjacielem - za dużo wiesz.
Zawsze jest lepiej, żeby ten, kto wzbudza w nas strach bał się nas bardziej.
Zawsze jest później, niż ci się zdaje.
Zawsze mamy osiemnaście lat i czekamy, aż zacznie się życie.
Zawsze miłość, jeśli jest prawdziwa, drogę ma trudną.
Zawsze są dwie możliwości: że coś się stanie albo że nic się nie stanie. Załóżmy, że wszystko będzie dobrze, bo jak się będziemy martwić na zapas, to nie starczy nam siły na normalne życie.
Zawsze się cieszę, bo cieszę się, że żyję.
Zawsze się znajdzie odpowiednia filozofia do braku odwagi.
Zawsze staram się widzieć w każdym jego najlepsze strony – to mi oszczędza wielu kłopotów.
Zawsze trzeba działać. Źle czy dobrze, okaże się później. Żałuje się wyłącznie bezczynności, niezdecydowania, wahania. Czynów i decyzji, choć przynoszą czasem smutek i żal, nie żałuje się.
Zawsze trzeba wiedzieć kiedy kończy się jakiś etap w naszym życiu. Jeżeli uparcie chcemy w nim tkwić dłużej niż to konieczne, tracimy radość i szansę poznania tego co przed nami.
Zawsze uważałem, że istnieje dobra i zła literatura. Zwrot literatura zaangażowana kojarzy mi się z określeniem jeździectwo protestanckie.
Zawsze walcz o swoje, bo inni wywalczą co twoje, dla siebie.
Zawsze wybaczaj swoim wrogom - nic ich bardziej od tego nie zaniepokoi.
Zawsze wybieraj najtrudniejszą drogę. Tam nie ma konkurencji.
Zawsze wyobrażałem sobie raj jako bibliotekę; nigdy jako ogród.
Zazdrosny kocha więcej, ufny kocha lepiej.
Zazdrości nie zazdroszczę nikomu.
Zazdrościć to uznać swoją niższość.
Zazdrość - nieopłacalna forma wyrażania uczuć.
Zazdrość – żółtaczka duszy.
Zazdrość jest namiętnością, która z zapałem szuka tego, co sprawia cierpienie.
Zazdrość jest szczekaniem psa, które wabi złodziei.
Zazdrość jest uczuciem najbardziej pobudzającym wyobraźnię.
Zazdrość jest żółcią duszy.
Zazdrość nie potrzebuje faktów ani prawdy, by podnieść głowę.
Zazdrość to cień miłości. Im większa miłość, tym dłuższy cień.
Zazdrość to jeden z objawów niewiary w samego siebie.
Zazdrość to najczęściej sobie świadczone odszkodowanie za bezsilność wobec cudzego sukcesu.
Zazdrość to rozżarzony węgielek z piekła rodem.
Zazdrość to uczucie, odczuwane w sytuacji frustracji, gdy znany jest obiekt zaspokajający potrzebę i osoba posiadająca ten obiekt. Uważana zazwyczaj za uczucie negatywne, choć w łagodnej formie może być np. bodźcem do pozytywnej konkurencji i realizacji własnych aspiracji. Chorobliwa zazdrość wiąże się z brakiem zaufania, chęcią kontroli i nadzorowania drugiej osoby oraz agresją.
Zazdrość to udręka dla kochającego, a obelga dla kochanej.
Zazdrośni mężczyźni mają poważny problem logiczny; niepokoi ich to,co słyszą, a powinno to, czego nie słyszą.
Zazwyczaj cichy romans kończy się głośnym skandalem.
Zazwyczaj kultura wzbogaca się dzięki tym książkom, na których wydawcy stracili pieniądze.
Ząb czasu nigdy nie był mleczny.
Ząb czasu, jedyny ząb, któremu nie zagraża próchnica.
Zbieg okoliczności jest promyczkiem, który wymknął się przeznaczeniu.
Zbiorowa odwaga tłumu jest sumą małych, indywidualnych lęków.
Zbrodnia szatana powtarza się echem w działaniach tych, którzy konstruują polityczne i państwowe systemy moralności, opierając je na własnych, a nie Bożych zasadach.
Zbrodnię popełnił ten, komu przyniosła korzyść.
