W pieluchach uczą nas muzyki, <br /> Szkoła nas uczy Cycerona, <br /> Świat uczy różnej gimnastyki, <br /> Ale rozumu uczy żona.
W pogoni za lepszym życiem marnujemy to, które jest nam dane.
W pokoju synowie grzebią swoich ojców, a na wojnie – ojcowie swoich synów.
W polityce cała sztuka polega na tym, aby mieć dobre oczy i umieć wykorzystać ślepotę innych.
W polityce dzieje się często tak, jak w gramatyce. Błąd, który popełniają wszyscy, zostaje uznany za prawidło.
W polityce nie ma, nigdy nie było i nigdy nie będzie żadnych sentymentów.
W polityce również głupota bywa wystarczającą przepustką do kariery.
W polityce trzeba umieć czekać. Kto lepiej czeka, ten wygrywa.
W polityce zagranicznej wieczność trwa najwyżej dwa lata.
W polityce zamiast grać wciąż tasują karty.
W Polsce łatwiej wyobrazić sobie literata bez pióra niż bez kieliszka.
W Polsce zetknąłem się z piątym żywiołem: błotem.
W pomyśle ujawnia się talent, w wykonaniu sztuka.
W porzÄ…dku dziennym kobiety noc zajmuje poczesne miejsce.
W potęgę lekarzy wierzą jedynie zdrowi.
W prawdach szczerych do bólu zwykle chodzi o obcy ból.
W próżnej często idą zmowie pustosłowie z pustką w głowie.
W przeciwieństwie do pięknych kobiet, nie ma zawiści pomiędzy różami, nawet najpiękniejszymi.
W psach znajdujemy prawdziwych przyjaciół. One nas kochają bez wygłaszania opinii i bez próśb o pożyczkę.
W pytaniach, na które nie ma odpowiedzi, kryje się zawsze jakaś nadzieja.
W ramach pomocy krajom słabo rozwiniętym pieniądze biednych ludzi z bogatych krajów trafiają do kieszeni bogatych ludzi w biednych krajach.
W rękach dobrego lekarza i woda staje się lekarstwem.
W samotności naszej na świecie jedyną ulgą jest kontakt z matką, symbolem naszej esencji istnienia. Po jej śmierci zostajemy samotni na zawsze. Ta samotność nazywa się dojrzałością.
W sercu każdego człowieka drzemie lew.
W skali geologicznej człowiek żyje jak motyl – jednodniówka.
W słońcu ludzie wyglądają tak, jakby zasługiwali na to, aby żyć. W deszczu zaś wyglądają, jakby to, co najgorsze mieli jeszcze przed sobą.
W sprawach pieniędzy wszyscy ludzie są sobie obcy.
W sytuacji sam na sam każda kobieta jest dla mężczyzny jedyna.
W szczęściu zawsze znajdziesz kawałek domowych pantofli.
W śmiechu jest klucz, którym jesteśmy w stanie rozszyfrować całego człowieka.
W świecie bez Boga brak podstaw do jakiegokolwiek altruizmu.
W świecie króluje kobieta w glorii wszystkich swoich pokus - to radość, zguba, natchnienie.
W świecie niewiary próbuję mówić o wierze, w świecie bez nadziei - o nadziei, w świecie bez miłości - o miłości.
W tej wielkiej grze, jaką jest ludzkie życie, człowiek zaczyna jako frajer, a kończy jako oszust.
W twoim sercu żyją ludzie, którzy znaleźli tam swój dom.
W tym kraju pijesz, gdy się cieszysz, pijesz, gdy jesteś smutny. Ludzie zmienili miłość do życia na miłość do wódki.
W tym, w czym sami grzeszymy, jesteśmy najbardziej surowi dla innych.
W ucieczce ginie zawsze więcej wojowników niż w walce.
W umyśle nowoczesnego człowieka zrodziło się nowe pytanie, pytanie, czy warto żyć... Nie można dać na nie rozumnej odpowiedzi, bo pytanie jest nierozumne.
W walkach byków nie ma bitew nie rozstrzygniętych.
W wielu małżeństwach problemem jest to, że kobieta wyszła nie za mężczyznę, którego chciała, lecz za takiego, którego pozazdrościła innej kobiecie.
W zachodzie słońca wypala się cegły na budowę dnia jutrzejszego.
W zazdrości więcej jest miłości własnej niż miłości do drugiej osoby.
W zderzeniu porządku z bałaganem przegrywa zazwyczaj porządek.
W złość wpada się jak w błoto - ochlapani odchodzą.
W żadnym razie nie nazywaj sam siebie filozofem i nie rozprawiaj wśród tłumu o zasadach, ale postępuj stosownie do zasad. W czasie uczty na przykład, nie opowiadaj, jak jeść należy, ale jedz jak należy.
W życiu jak na pustyni: oazy, miraże.
W życiu jak w jasełkach: zmiana dekoracji polega na odpięciu skrzydeł i przyprawieniu rogów.
