Błędy bolą, ale tylko popełniając je możemy dowiedzieć się kim naprawdę jesteśmy.
Błędy człowieka czynią go sympatycznym.
Błędy młodego wieku pożerają szczęście starości.
Błędy naszych przyjaciół mogą być oczywiste, ale dobrze jest przymknąć na nie oczy.
Błędy to droga do prawdy.
Bo czas wszystkie rany goi i zaciera, jedna tylko zgryzota w sercu nie umiera.
Bo gdy się milczy, milczy, milczy to apetyt rośnie wilczy na poezję, co – być może – drzemie w nas.
Bo góry mogą się poruszyć i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi od ciebie.
Bo miłości, która nami zawładnie, nie da się opisać aforyzmem...
Bo miłość jest jak drzewo: sama z siebie rośnie, głęboko zapuszcza korzenie w całą istotę człowieka i nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.
Bo miłość nie zna pór dnia, a nadzieja nie ma końca, a wiara nie zna granic. Tylko wiedza i niewiedza skrępowane są czasem granicami.
Bo miłość to bycie do dyspozycji, to gotowość do tego, by usłużyć, pomóc, przydać się, zaopiekować się. To chęć bycia potrzebnym.
Bo tak już jest, że to, co się widzi i słyszy, zależy w dużej mierze od tego, gdzie się stoi i kim się jest.
Bo widzisz, najgorszą samotnością nie jest ta, która otacza człowieka, ale ta pustka w nim samym, kiedy z kraju nie wyniósł ani cieplejszego spojrzenia, ani serdecznego słówka, ani nawet iskry nadziei.
Bo widzisz, tu są tacy, którzy się kochają i muszą się spotkać żeby się ominąć.
Bo Wolność - to nie jest port, Nie adres i nie - przystań. Bo Wolność to musi taka być Żeby z niej nawet... ...nie skorzystać.
Bo wszystko jest trawą i jesień jest wszędzie, szanujmy życie, drugiego nie będzie.
Bo zwyciężyć mogą ci, którzy wierzą, że mogą.
Boga czuje serce, nie rozum. Oto co jest wiara: Bóg dotykalny dla serca, nie dla rozumu.
Boga się nie udowadnia, Boga się poznaje.
Bogaci nudzą się drożej.
Bogactwa nigdy nie dały cnoty, ale cnota nieraz dała bogactwa.
Bogactwo i uroda nigdy nie wyjdą z mody.
Bogactwo jest jak miecz, który w rękach nieudacznika i głupca, potrafi wyrządzić więcej szkód niż pożytku.
Bogactwo jest jak woda morska: im więcej pijesz, tym większe masz pragnienie.
Bogactwo jest to skomplikowanie życia osobistego przez nadmiar przedmiotów.
Bogactwo ma tylko wówczas sens, gdy wypływa z niego bogactwo łaski.
Bogactwo może przyjść do ciebie, ale po mądrość musisz iść sam.
Bogactwo nie jest ulgą w kłopotach - jest tylko zmianą kłopotów.
Bogactwo to małe piwo, a władza to szampan.
Bogactwo w radości nie zależy od sakiewki, lecz od serca.
Bogactwo życia mierzymy ilością odrzucanych dóbr życia.
Bogaczom los pieniędzy nie podarował, lecz tylko pożyczył.
Bogatemu diabeł dziecko kołysze.
Bogaty - to nie ten, kto ma dużo pieniędzy, lecz ten, kto może sobie pozwolić na życie wśród uroków, jakie roztacza wczesna wiosna.
Bogaty jest taki człowiek, dla którego świat jest nieustannym odkrywaniem.
Bogaty jest ten, który ma pieniądze, ale dwa razy bogatszy jest ten, który ma czas, by je wydawać.
Bogaty mężczyzna jest często tylko biednym mężczyzną z bardzo dużymi pieniędzmi.
Bogu nie wolno zmienić biegu rzeczy, które pędzą związane łańcuchem przyczyn.
Bohater nie jest odważniejszy od zwykłego człowieka, ale jest odważniejszy o pięć minut dłużej.
Bohaterom dzwony, tchórzom zęby dzwonią.
Bohaterowie są potrzebni w niebezpiecznych okolicznościach, we wszystkich innych zawadzają.
Boimy się nie śmierci, ale wyobrażenia, jakie o niej mamy.
Boimy się samotności, bo stawia nas twarzą w twarz ze sobą.
Boisz się - nie rób. Zrobiłeś - nie bój się.
Bojaźliwy na widok robaczka świętojańskiego zaczyna wołać: pożar.
Boże broń wiary prostych ludzi [...] takiej która powtarza że jeden plus jeden to trzy bo jak dwoje to musi być i Pan Jezus.
