Kto chce świecić, ten musi się spalać.
Kto chce wzbogacić się za rok, będzie wisiał za dziewięć miesięcy.
Kto chce zrozumieć naturę wiary religijnej, niech będzie przygotowany na spotkanie z prostotą. Trudność rozumienia nie polega bowiem na tym, że wiara jest złożona, a my prości, ale na tym, że my powikłani a wiara prosta.
Kto cię obraził, ten nigdy ci tego nie wybaczy.
Kto cuchnie leniem, będzie cieniem.
Kto czyta książki, żyje podwójnie.
Kto daje biednym, temu Bóg chętnie pożycza.
Kto dokładnie wie, czego chce, powinien być na tyle mądry, by zadowolić się połową.
Kto dużo gada, niechcący się wyspowiada.
Kto hoduje kilka róż, kocha piękno; kto hoduje tysiące – kocha forsę.
Kto jest dobry, może się spodziewać, że wcześniej lub później zostanie ukrzyżowany.
Kto jest okrutny w stosunku do zwierząt, ten nie może być dobrym człowiekiem.
Kto jest rzeczywiście dobry, jest taki we wszystkich miejscach i w każdym towarzystwie. Dobry ma bowiem zawsze przy sobie Boga, a kto Jego ma prawdziwie, ten ma Go wszędzie, zarówno na ulicy i wśród ludzi, jak w kościele, pustelni czy celi klasztornej.
Kto językiem miele, ten głupi jak cielę.
Kto kocha małe - temu olbrzymieje i lada promyk zolbrzymia nadzieję.
Kto kocha naprawdę, będzie kochać zawsze. Gniew zamieni w kochanie, a zdradę w niepamięć.
Kto kocha, panuje bez uciekania się do gwałtu i służy bez stawania się niewolnikiem.
Kto kocha, ten czuć powinien i przeczuwać, a kto nie odgadnie serca kobiety - ten go nie wart.
Kto kontroluje przeszłość, ten ma władzę nad przyszłością.
Kto ma dzieci, ten nie jest panem własnego czasu.
Kto ma najmniej potrzeb, ma najwięcej przyjemności.
Kto ma pszczoły, ten ma miód. <br /> Kto ma dzieci, ten ma smród.
Kto ma słuszność i cierpliwość, tego czas nadejdzie .
Kto ma zbyt otwartą głowę temu zamyka się usta.
Kto ma złą żonę, tego piekło rozpoczęło się już na ziemi.
Kto mało myśli - błądzi wiele.
Kto miał szczęście w miłości, nie może mieć o niej żadnego pojęcia.
Kto mnie odwiedzi, uczyni mi zaszczyt. Kto mnie nie odwiedzi zrobi mi przyjemność.
Kto mówi to, co powinien, nie mówi tego, co myśli.
Kto mówi, co chce, usłyszy, czego nie chce.
Kto nic nie wie, musi wszystkiemu wierzyć.
Kto nie był buntownikiem za młodu ten będzie świnią na starość.
Kto nie karmi psa, karmi złodzieja.
Kto nie ma czytelników, nie jest pisarzem.
Kto nie ma odwagi do marzeń, nie będzie miał siły do walki.
Kto nie ma pamięci, nogami musi nadrabiać.
Kto nie ma pamięci, ten niech ją sobie stworzy na papierze.
Kto nie ma siły, aby być uczciwym, nie ma jej też, aby uwierzyć w uczciwość innych.
Kto nie ma szczęścia w kartach, ten ma szczęście w miłości.
Kto nie ma żadnego dziecka, ten nie ma światła w swoich oczach.
Kto nie poczuł się choć raz jak głupiec, ten nie żył naprawdę.
Kto nie potrafi dziękować, nie potrafi też kochać.
Kto nie przeszedł przez szkołę bólu, jest jak analfabeta przed księgą życia.
Kto nie umie słuchać, ten nie umie kochać.
Kto nie umie w potrzebie rozstać się ze skarbem, jest jak niewolnik w pętach.
Kto nie wie skąd przychodzi i komu siebie zawdzięcza, ten nie odkryje też dokąd powinien iść.
Kto nie wierzy w cuda, nie jest realistą.
Kto nie zna historii Polski - ten tęskni do `Europy`.
