Żadna ofensywa nie jest równie trudna jak powrót do rozsądku.
Żadna woda nie ugasi pragnienia miłości, żadna powódź jej nie zatopi.
Żadne uczucie nie dorównuje sentymentowi do sukni, w której kobieta czuła się szczęśliwa.
Żadne zwierzę nie jest tak bezczelne jak kobieta.
Żadnego mężczyzny tak sobie kobieta nie ceni jak tego, który kocha się w niej bez wzajemności.
Żadnej kobiety nie ucieszy komplement, który zbyt daleko odbiega od rzeczywistości.
Żal drąży duszę gruntowniej niż kwas solny.
Żal jest niesprawiedliwym sędzią.
Żal mi czasów niemego filmu. Co to była za radość widzieć, jak kobiecie otwierają się usta, a głosu nie słychać.
Żal za stratą tego, cośmy kochali, jest jeszcze szczęściem w porównaniu z koniecznością życia wśród tego, co nienawidzimy.
Żałość ściska, gdy matoły na stanowiskach.
Żart jest orężem bezbronnych.
Że wszystko mija, wiadomo już w młodości, lecz jak szybko wszystko mija, doświadcza się dopiero na starość.
Żeby być szczęśliwym trzeba być wiecznym Kubusiem Puchatkiem.
Żeby być szczęśliwym, dodawaj do tego, co masz, i odejmuj od tego, czego pragniesz.
Żeby kogoś trzymać za rękę, trzeba najpierw swoją dłoń otworzyć.
Żeby można wpadać w ramiona kobiet, nie wpadając w ich ręce.
Żeby napisać jedno własne zdanie, trzeba przeczytać tysiące cudzych.
Żeby ocalić wszystko, musimy wszystko zaryzykować.
Żeby oszukać jednego Żyda, trzeba dwóch Greków, żeby oszukać jednego Greka, trzeba dwóch Ormian, żeby oszukać jednego Ormianina, trzeba dwóch szlachciców.
Żeby Polska w siłę rosła, trzeba wodza nam, nie osła!
Żeby prowadzić wojnę potrzeba trzech rzeczy: pieniędzy, pieniędzy i pieniędzy.
Żeby umieć kochać, trzeba umieć myśleć.
Żeby wygrać bitwę, potrzeba setek tysięcy żołnierzy, ale żeby zwycięstwo poszło na marne, wystarczy kilku szpiegów.
Żeby zmienić ludzi, trzeba ich kochać. Nasz wpływ sięga dotąd, dokąd sięga nasza miłość.
Żeby znaleźć przyjaciela trzeba przymknąć oko. Żeby go zachować trzeba przymknąć oba.
Żeglowanie jest koniecznością, życie nią nie jest.
Żegnając przyjaciela, nie płacz, ponieważ jego nieobecność ukaże ci to, co najbardziej w nim kochasz.
Żenić kogoś wbrew woli to toż samo, co by mu kazać na koniu twarzą do ogona jeździć.
Żenić się jedynie ze względu na piękno, to tyle, co kupować ziemię ze względu na róże. To ostatnie byłoby jeszcze rozsądniejsze, ponieważ róże zakwitają co roku.
Żenimy się po to, aby mieć koło siebie audytorium. Niestety, to audytorium zamiast nas oklaskiwać - gwiżdże.
Żenimy się w nagłym porywie desperacji, a potem pokutujemy przez całe życie.
Żona - stworzenie na pozór obłaskawione, dwunożne, wielojęzyczne.
Żona i weksel zawsze wracają.
Żona jest prezentem, którym obdarzono męża, by zrekompensować mu utratę raju.
Żona to zło konieczne, ale niekoniecznie złe.
Żona wydaje więcej niż zarabia mąż, żeby ludzie myśleli, że on zarabia więcej niż ona wydaje.
Żona zna męża, teściowa ich dwoje.
Żona, która nie umie wpływać na męża jest gąską. Żona, która nie chce na niego wpływać jest świętą.
Żona, która zdradziła to duży zimny kotlet, którego nie chce się tknąć, bo ktoś inny trzymał go już w rękach.
Żona: kobieta, która nas całuje, gdy wracamy z pracy, aby się przekonać, że byliśmy na piwie.
Żona: kobieta, z którą możemy spać.
Żonaci wzdychają zawsze głębiej niż kawalerowie.
Żonaty mężczyzna to zapałka, która zapala się tylko na swoim pudełku.
Żony trzeba dwa razy słuchać, raz jak woła: chodź jeść, a drugi raz: chodź spać.
Żony wtedy są najlepszymi słuchaczami, gdy ich mąż mówi do innej kobiety.
Życia nie mierzy się ilością oddechów, ale ilością chwil, które zapierają dech w piersiach.
Życia nie można opisać. Trzeba je przeżyć.
