Żeby ocalić wszystko, musimy wszystko zaryzykować.
Żeby oszukać jednego Żyda, trzeba dwóch Greków, żeby oszukać jednego Greka, trzeba dwóch Ormian, żeby oszukać jednego Ormianina, trzeba dwóch szlachciców.
Żeby Polska w siłę rosła, trzeba wodza nam, nie osła!
Żeby prowadzić wojnę potrzeba trzech rzeczy: pieniędzy, pieniędzy i pieniędzy.
Żeby umieć kochać, trzeba umieć myśleć.
Żeby wygrać bitwę, potrzeba setek tysięcy żołnierzy, ale żeby zwycięstwo poszło na marne, wystarczy kilku szpiegów.
Żeby zmienić ludzi, trzeba ich kochać. Nasz wpływ sięga dotąd, dokąd sięga nasza miłość.
Żeby znaleźć przyjaciela trzeba przymknąć oko. Żeby go zachować trzeba przymknąć oba.
Żeglowanie jest koniecznością, życie nią nie jest.
Żegnając przyjaciela, nie płacz, ponieważ jego nieobecność ukaże ci to, co najbardziej w nim kochasz.
Żenić kogoś wbrew woli to toż samo, co by mu kazać na koniu twarzą do ogona jeździć.
Żenić się jedynie ze względu na piękno, to tyle, co kupować ziemię ze względu na róże. To ostatnie byłoby jeszcze rozsądniejsze, ponieważ róże zakwitają co roku.
Żenimy się po to, aby mieć koło siebie audytorium. Niestety, to audytorium zamiast nas oklaskiwać - gwiżdże.
Żenimy się w nagłym porywie desperacji, a potem pokutujemy przez całe życie.
Żona - stworzenie na pozór obłaskawione, dwunożne, wielojęzyczne.
Żona i weksel zawsze wracają.
Żona jest prezentem, którym obdarzono męża, by zrekompensować mu utratę raju.
Żona to zło konieczne, ale niekoniecznie złe.
Żona wydaje więcej niż zarabia mąż, żeby ludzie myśleli, że on zarabia więcej niż ona wydaje.
Żona zna męża, teściowa ich dwoje.
Żona, która nie umie wpływać na męża jest gąską. Żona, która nie chce na niego wpływać jest świętą.
Żona, która zdradziła to duży zimny kotlet, którego nie chce się tknąć, bo ktoś inny trzymał go już w rękach.
Żona: kobieta, która nas całuje, gdy wracamy z pracy, aby się przekonać, że byliśmy na piwie.
Żona: kobieta, z którą możemy spać.
Żonaci wzdychają zawsze głębiej niż kawalerowie.
Żonaty mężczyzna to zapałka, która zapala się tylko na swoim pudełku.
Żony trzeba dwa razy słuchać, raz jak woła: chodź jeść, a drugi raz: chodź spać.
Żony wtedy są najlepszymi słuchaczami, gdy ich mąż mówi do innej kobiety.
Życia nie mierzy się ilością oddechów, ale ilością chwil, które zapierają dech w piersiach.
Życia nie można opisać. Trzeba je przeżyć.
Życia wyłącznie dla siebie nie można nazwać życiem.
Życie - szukanie na skróty drogi do niewiadomego celu.
Życie - to okres czasu, którego jedną połowę zatruwają nam rodzice, a drugą dzieci.
Życie bez miłości nie jest warte nawet torby sieczki.
Życie bez podróży jest jak potrawa bez soli.
Życie bez radości jest jak długa podróż bez gospody.
Życie byłoby niemożliwe, gdybyśmy pamiętali. Wszystko polega jednak na tym, by wiedzieć, co zapomnieć.
Życie byłoby nieskończenie szczęśliwsze, gdybyśmy mogli rozpocząć je w wieku lat osiemdziesięciu i stopniowo zbliżać się do osiemnastu.
Życie co jakiś czas podaruje ci cudowną chwilę. Naciesz się nią.
Życie człowieka jest jak sen wiosenny, a bogactwa i zaszczyty jak przemijające chmurki.
Życie człowieka na chwilę ukazuje się naszym oczom, ale o tym, co było przedtem, albo co będzie poźniej, nie wiemy nic.
Życie daje Ci kopniaka, a potem z uśmiechem pyta czy nie za mocno bolało.
Życie daje tyle, ile ma się odwagę z niego wziąć.
Życie dyplomaty składa się z trzech składników: protokołu, alkoholu i kropli żołądkowych.
Życie faktycznie nie ma sensu, dopóki sami go sobie nie stworzymy.
Życie jak jesień... <br /> coś w nim z blasków lata, <br /> Z uśmiechów słońca <br /> przez mgły i szarugi, <br /> Z złotawych blasków <br /> wśród szarego świata, <br /> Z kwiatów, co nigdy <br /> nie kwitną raz drugi...
Życie jak zdrapka - wymaga pazura.
Życie jest bardzo niebezpiecznym zajęciem. Śmiertelność sięga 100 procent.
