Podstawowym warunkiem przyjęcia do politycznego chóru jest nie słuch, lecz posłuszeństwo.
Podświadomość w życiu duchowym kobiety? No przecież to mężczyzna!
Poeta - ktoś, kto pragnie w jasny dzień pokazać światło księżyca.
Poeta jest piecem do spalania realności.
Poeta to taki akustyczny pryzmat - rozszczepia głosy, które wchłonął.
Poeta to taki, co umie w ładny sposób być nieszczęśliwy.
Poezja jest chorobą niektórych ludzi, podobnie jak perła jest cierpieniem ostrygi.
Poezja jest rosą połyskującą w słońcu. Gdy rosa ta zaczyna nam moczyć buty, tworzy się proza życia.
Poezja jest spowiedzią duszy, a nie wytworem ludzkiej myśli.
Poezja jest stara jak świat i skończy się dopiero z nim razem. Wynaleziono pług, aby zaspokoić głód chleba, i wynaleziono poezję, aby zaspokoić głód piękna.
Poezja jest to [...] skok barbarzyńcy, który poczuł Boga.
Poezja jest tym, co daje usta rzeczom niemym.
Poezja robi z łez perły.
Poezja to przemiana krwi w atrament.
Poezja zachowuje od zniszczenia tchnienie boskości w człowieku.
Pogarda jest najsubtelniejszÄ… formÄ… zemsty.
Pogarda to policzek wymierzony na odległość.
Pogoda jest wspólną własnością ludzi, którzy nie mają sobie nic do powiedzenia.
Pogodne niebo jest większe od największej deszczowej chmury.
Pojawienie się prawdziwego geniusza możesz rozpoznać po tym, że wszystkie osły i nieuki jednoczą się przeciwko niemu.
Pojęcie miłość każdemu kojarzy się od razu z miłością szczęśliwą, miodową, i ogólnie się uważa, że tak ma właśnie być. Jednakże miłość wzgardzona ma o wiele więcej smaku, no i nie jest nudna.
Pokładać w Bogu ufność nie znaczy wcale siedzieć i nic nie robić. Ufność to wiara w powodzenie własnych czynów.
Pokolenie, które ignoruje historię, nie ma przeszłości - ani przyszłości.
Pokora i wstyd po uczynionym grzechu daleko są milsze Bogu niż pycha po spełnieniu dobrego uczynku.
Pokora jest matką olbrzymów.
Pokora jest pewnym stosunkiem duszy do czasu. To zgoda na czekanie.
Pokora nie jest słabością, ale wielka potęgą człowieka, dlatego, ze miłość jest potęgą.
Pokusom powinno się ulegać. Nigdy nie wiadomo, czy kiedyś znowu przyjdą.
Pokutą staje się niekiedy konieczność dalszego grzeszenia.
Polacy sÄ… poetami w polityce, a politykami w poezji.
Polacy są wspaniałym narodem i bezwartościowym społeczeństwem.
Polacy są z żelaza. Trzeba ich uderzyć młotem, aby się rozgrzali.
Polacy są zawsze gotowi oddać życie za wolność, z której nie umieją skorzystać.
Polacy są zdolni do wielkich czynów tylko wtedy, gdy mają na rękach kajdany.
Polak potrafi obchodzić różne święta oraz przepisy - szczególnie podatkowe.
Polak, jak mu przyjdzie fantazja do głowy, może być całkiem porządnym człowiekiem.
Polaków nie zdobywa się groźbą, ale sercem.
Polemika z głupstwem nobilituje je bez potrzeby.
Politycy mają skłonność do myślenia o następnych wyborach, a nie o następnym pokoleniu.
Politycy są jak pieluchy. Powinni być zmieniani często i z tego samego powodu.
Politycy są jak śnieg, gdy zacznie się topić jest bardzo brudny.
Politycy są wierni jak rzeki - trzymają się własnych koryt.
Politycy są wszędzie tacy sami. Obiecują zbudować most nawet tam, gdzie nie ma rzeki.
Politycy wydostają się na szczyty dlatego, że większość z nich nie ma zdolności, dla których chciano by ich zatrzymać trochę niżej.
Politycy, którzy w opozycji zachowywali się jak odrzutowce, stają się w rządzie spokojni jak szybowce.
Polityczni mówcy są jak automaty: górą wrzuca się pół myśli, a dołem wychodzi całe zdanie.
Polityk demokratyczny zawsze się sprzedaje. Bogatym za gotówkę. Biednym na raty.
Polityk powinien pozostać przede wszystkim człowiekiem.
