Bóg oparł swe dzieło na jednym tylko filarze: miłości.
Bóg płaci, lecz nie co sobota.
Bóg pragnie, abyśmy uczciwie rozgrywali naszą grę. To wszystko, czego Bóg od nas wymaga: aby ludzie grali uczciwie.
Bóg prosi o naszą miłość nie dlatego, że jej potrzebuje, lecz dlatego, że dla nas jest ona niezbędna.
Bóg prosi tylko, abyś zaliczył siebie do tych, których kochasz.
Bóg sam może świat zniszczyć i drugi raz wystawić, a bez naszej pomocy nie może nas zbawić.
Bóg stoi za wszystkim, lecz wszystko go przesłania.
Bóg stworzył człowieka, ale nie opatentował wynalazku i teraz może go naśladować pierwszy lepszy dureń.
Bóg stworzył człowieka, ponieważ rozczarował się małpą. Z dalszych eksperymentów zrezygnował.
Bóg stworzył gwiazdy, ja je produkuję.
Bóg stworzył kobietę z żebra Adamowego. Nie stworzył jej z głowy, aby nie była dumna. Nie stworzył jej z oczu, aby nie była ciekawska. Nie stworzył jej z uszu, aby nie była plotkarą. Nie stworzył jej z ust, aby nie była gadułą. Nie stworzył jej z nogi, aby nie uganiała się za mężczyznami… A jednak wszystkie te cechy znajdziesz u większości kobiet!
Bóg stworzył kobiety bez poczucia humoru – w rezultacie potrafią one tylko kochać mężczyzn, zamiast śmiać się z nich.
Bóg stworzył kota, żeby człowiek mógł głaskać tygrysa.
Bóg stworzył osły, żeby mogły służyć człowiekowi do porównania.
Bóg stworzył różę z tego, co zostało z kobiety w czasie stworzenia. Ale kolce róży czujemy, gdy ją zrywamy, a kolce kobiety – kiedy mamy ją już jakiś czas.
Bóg szanuje mnie, gdy pracuję, ale kocha mnie, gdy śpiewam.
Bóg szanuje wolność woli człowieka aż do granic grzechu.
Bóg tak w świecie działa, że im czasy są bardziej pyszne, butne, zarozumiałe i pewne siebie, tym pokorniejsze sługi w świat posyła.
Bóg także próbował być autorem. Jego proza - to mężczyzna, poezja - to kobieta.
Bóg toleruje opozycję, lecz przyprawia jej rogi.
Bóg trochę ludzi rozpieścił, tworząc za dużo naraz. Zbytek wspaniałości utrudnia nam widzenie Boga. Ale dzięki temu on sam może pozostawać w ukryciu.
Bóg trzyma swą rękę jak siatkę ochronną pod cienką liną, na której całe życie tańczymy.
Bóg tworzy doskonałe. Zatem kto stworzył człowieka?
Bóg uczynił świat z nicości i ta nicość nieco prześwituje.
Bóg widzi śmierć inaczej niż my. My widzimy ją jako ciemny mur, Bóg - jako bramę.
Bóg widzi, Czas ucieka, Śmierć goni, Wieczność czeka.
Bóg wie wszystko, a wy wszystko wiecie lepiej.
Bóg wiele przebacza, ludzie nigdy.
Bóg włożył swoją miłość w twoje ręce, jak klucz do raju.
Bóg wysłuchuje tych, którzy błagają o łaskę zapomnienia dla nienawiści, lecz głuchy jest na głos tych, którzy chcą uciec przed miłością.
Bóg wyznaczył na świecie dla każdego z nas szlak, którym musimy podążać. Wystarczy tylko odczytać, co zapisał dla Ciebie.
Bóg zawsze podnosi słuchawkę, bez względu na to, ile czasu upłynęło od ostatniej rozmowy.
Bóg zawsze zadba, by wojna nieustannie powracała jako drastyczne lekarstwo dla gatunku ludzkiego.
Bóg, dając niektórym rozum, powinien do niego dołączyć instrukcję obsługi.
Bóg, owszem, słucha - ale nie tak szybko odpowiada.
Ból fizyczny ma w sobie to dobrego, że jeśli przekroczy pewną granicę, zabija. Ból psychiczny, kiedy boli nas serce, zabija nas codziennie od nowa, jednak ciągle żyjemy.
Ból i radość leżą razem w jednej łupinie - ich mieszanina jest ludzkim losem.
Ból jest chlebem, którym Bóg dzieli się z ludźmi.
Ból jest ojcem - a miłość matką mądrości.
Ból łączy dwoje ludzi o wiele silniej niż miłość czy namiętność.
Ból milczeć nie umie.
Ból powoduje zmiany, ale żaden ból nie zdoła zmienić faktów.
Ból to zaledwie jeszcze jeden przeciwnik, któremu należy stawić czoło i go pokonać.
Ból zadawany tym, których kochamy, jest jak bumerang – wraca i wbija się w nasze serce.
Bólu miłości nie można zwalczyć filozofią, tylko inną kobietą.
Brak celu uświęca półśrodki.
Brak Ciebie jest bólem ciszy, ciężarem dziwnego oczekiwania.
Brak odpowiedzi jest również odpowiedzią.
