Ludziom uczciwym zawsze należy oddać sprawiedliwość. A nieuczciwym – pieniądze.
Ludzka głupota jest jedyną rzeczą oddającą ideę nieskończoności.
Ludzka pamięć to prawdziwy skarbiec. Problemem jest tylko dobranie odpowiedniego klucza.
Ludzka psychika pomieści i przyjmie wszystko, ale nie wszystko wytrzyma.
Ludzkie nieszczęścia są jak znalezione fotografie: dla wszystkich obojętne z wyjątkiem właściciela.
Ludzkie oczy mówią czasem gorsze rzeczy niż usta.
Ludzkie przeznaczenie jest jak sznurek latawca. Jeden koniec tu, na ziemi, a drugi w niebie.
Ludzkie życie na ziemi jest jak niekończąca się sztuka teatralna. Przybywasz i odchodzisz. Raz, dwa, trzy odchodzisz Ty...
Ludzkość - ohydna banda! Czyż była gdzie u zwierząt kara śmierci, pozbawienia wolności i tortury? [...] Potwornie drogo zapłaciliśmy za ten kawałek kory mózgowej, przy którego pomocy tak wyraźnie widzimy naszą i wszelkiego stworzenia metafizyczną nędzę...
Ludzkość była zawsze podzielona, mniej więcej równo, na optymistów i pesymistów.
Ludzkość cierpi na niedobór mężczyzn, w szczególności zaś mężczyzn, którzy są czegoś warci.
Ludzkość jest drzewem, a ludzie są liśćmi. Drzewo trwa i rośnie, chociaż liście opadają.
Ludzkość jest strumieniem światła płynącym ze skończoności w nieskończoność.
Ludzkość ma wszelkie powody, by wyżej cenić twórców norm i wzorców moralnych niż odkrywców prawdy obiektywnej. To, co zawdzięczamy Buddzie, Mojżeszowi i Chrystusowi, ma dla mnie większą rangę niż wszystkie osiągnięcia dociekliwego, konstruktywnego umysłu.
Ludzkość musi położyć kres wojnie, bo inaczej wojna położy kres ludzkości.
Ludzkość stale kroczy naprzód, ale człowiek pozostaje ten sam.
Ludzkość to my, czy nam się to podoba czy nie.
Ludzkość wymyśliła wiele sposobów samobójstwa. Ci, którzy próbują uśmiercić ciało, znieważają Boskie przykazanie na równi z tymi, którzy próbują uśmiercić swoją duszę, choć zbrodnia tych ostatnich jest mniej widoczna dla ludzkich oczu.
Luksus jak rzeka: opływa lub topi.
Lustro - sztuczna prawda.
Lustro to najlepsze miejsce dla ogłoszeń, żeby wpadły w oko kobiecie.
Lwica jest lwem, który poszedł do fryzjera.
Łatwiej byłoby kobietom znaleźć swoje wszystkie zalety, gdyby lusterka w puderniczkach były większe.
Łatwiej byłoby się domyślić na podstawie zmarszczek na skorupce, co kombinuje orzech włoski.
Łatwiej dogadać się w milczeniu niż zza barykady słów.
Łatwiej dom zbudować niż go stworzyć.
Łatwiej dwóm panom służyć niż jednej pani.
Łatwiej jest być dobrym dla wszystkich niż dla kogoś.
Łatwiej jest być rozumnym za drugich niż za siebie.
Łatwiej jest mieć kilka własnych książek niż jedno własne zdanie.
Łatwiej jest podróżować, niż się zatrzymać, ponieważ póki zdążasz do celu, możesz tkwić w marzeniach. Dopiero kiedy się zatrzymasz, spotykasz się z rzeczywistością.
Łatwiej jest uwierzyć w cudzą wiarę niż zdobyć się na trud poszukiwania własnej.
Łatwiej jest walczyć o zasady niż żyć zgodnie z nimi.
Łatwiej jest znieść śmierć bez myśli o niej, niż myśl o śmierci bez niebezpieczeństwa.
Łatwiej kochać wspomnienia niż żywego człowieka.
Łatwiej na świecie o filozofię niż o dobrą radę.
Łatwiej oczyścić się z wielkich omyłek niż z drobnych świństw.
Łatwiej ofiarujemy nasze serce niż nasze pieniądze.
Łatwiej powstrzymasz deszcz niż kobietę, która pragnie mężczyzny.
Łatwiej uwierzyć w siebie, gdy wierzy w nas ktoś drugi.
Łatwiej wyrzucić tysiące rubli z kieszeni, aniżeli jedno przywiązanie z serca.
Łatwiej zdemaskować sprytnego oszusta niż szczerego głupka.
Łatwo być przyjacielem dla kogoś, kto jest twoim przyjacielem, ale być przyjacielem dla kogoś, kto uważa się za twego wroga - to kwintesencja prawdziwej religii.
Łatwo być uczciwym, kiedy się umie nienawidzić diabła, którego się nie zna; kochać Boga, w którego wątpić nie starcza rozumu.
Łatwo jest kochać kogoś, kto nas rozumie, jest pięknie kochać tego, kto nas kocha. Ale trzeba nauczyć się kochać ludzi tylko dlatego, że są ludźmi.
Łatwo jest kochać ludzi, którzy nam przebaczają.
Łatwo jest rozstrzeliwać ludzi, znacznie trudniej nakłonić ich do pracy.
Łatwo mieć przyjaciół, na których można nie liczyć.
