Szczęście jest kobietą.
Szczęście jest naszą matką, nieszczęście - wychowawcą.
Szczęście jest opasłą obojętnością dla cudzych trosk.
Szczęście jest przyjemnością wolną od wyrzutów sumienia.
Szczęście jest tylko częścią miłości, oto czego trzeba się nauczyć. Cierpienie także należy do miłości. To jest tajemnica miłości, jej piękno i jej ciężar.
Szczęście jest tylko jedno... w wielkiej ciszy wielkiego kochania.
Szczęście jest wówczas pełne, gdy światło poranku budzi dwoje ludzi do dnia pełnego wspólnych czynów i rozmów.
Szczęście jest zdrowe dla ciała, ale to troska rozwija siły ducha.
Szczęście lubi odwzajemniać uśmiech. Dlatego unika ponuraków.
Szczęście ma to do siebie, że umyka.
Szczęście małżeńskie jest tym trwalsze, im dłużej małżonkowie zdołają ukrywać wady, jakie mieli w chwili, gdy się pobierali.
Szczęście małżeńskie polega na talencie do przyjaźni.
Szczęście można znaleźć nawet w najmniejszym ziarenku pustynnego piasku. Bo ziarenko piasku jest chwilą Stworzenia, a Wszechświat poświęcił całe miliony lat, by mogło istnieć.
Szczęście należy sobie wypracować, a nie wymarzyć.
Szczęście nie jest ani poza nami, ani w nas: jest w Bogu – i poza nami i w nas.
Szczęście nie jest stacją, do której przyjeżdżasz, lecz sposobem podróżowania.
Szczęście nie polega na szczęściu, lecz na jego osiąganiu.
Szczęście nie polega na tym, jak wiele masz, ale na posiadaniu wdzięcznego serca za to, co masz.
Szczęście nie znaczy nic, jeśli inni o nim nie wiedzą, a znaczy bardzo mało, jeśli go nie zazdroszczą.
Szczęście podobne jest do kobiety: uśmiecha się do bogatszych.
Szczęście podobne jest do motyla - nigdy nie goni za człowiekiem, tylko człowiek za nim.
Szczęście polega na tym - całe szczęście, by z prostych rzeczy nie tworzyć intelektualnych labiryntów.
Szczęście przez całe życie! Nikt by tego nie mógł znieść, to byłoby piekło na ziemi.
Szczęście robi dobrze ciału, ale smutek rozwija siłę umysłu.
Szczęście rzadko bywa nagrodą; częściej jest niespodziewanym prezentem.
Szczęście składa się z pożądania i nadziei jego zaspokojenia.
Szczęście składa się z wszystkich nieszczęść, których się nie ma.
Szczęście to coś do zrobienia, ktoś do kochania i nadzieja na coś.
Szczęście to łza, którą się otarło i uśmiech, który się wywołało.
Szczęście to mała wysepka zajadle rozmywana przez życie.
Szczęście to mieniąca się jak tęcza bańka mydlana, która jak i ona pęka przy byle dotyku.
Szczęście to nie tylko to, co los daje, ale i to, czego nie zabiera.
Szczęście to po prostu dobre zdrowie i zła pamięć.
Szczęście to poczucie możności dążenia do własnych ideałów.
Szczęście to produkt uboczny.
Szczęście to przyjemność, której się nie żałuje.
Szczęście to radość z nowego dnia, bezchmurne niebo w południe i słowo „kocham” na dobranoc.
Szczęście to razem się smucić.
Szczęście to to, czego prawdopodobnie w życiu nie osiągniemy, ale na jego szukanie warto poświęcić całe życie.
Szczęście to wolność od sprzeczności.
Szczęście trzeba rwać jak świeże wiśnie.
Szczęście widać u psa merdającego ogonem i u człowieka szczerze uśmiechniętego.
Szczęście żonatego mężczyzny spoczywa w wielu kobietach, z którymi się nie ożenił.
Szczęście, którego wyczekujemy, potrafi zburzyć to, które właśnie przeżywamy.
Szczęście, to widzieć i czuć, że mijane po drodze kwiaty odpowiadają na nasz uśmiech.
Szczęście: nie uważać zwykłych zmartwień za katastrofy.
Szczęście: praca plus umiejętność trzymania języka za zębami.
Szczęściem jest już chęć otworzenia oczu o poranku.
