Najpiękniejszą rzeczą, jakiej możemy doświadczyć jest oczarowanie tajemnicą. Jest to uczucie, które stoi u kolebki prawdziwej sztuki i prawdziwej nauki. Ten, kto go nie zna i nie potrafi się dziwić, nie potrafi doznawać zachwytu, jest martwy, niczym zdmuchnięta świeczka.
Świat jest jak muzeum i każdy człowiek może w nim odegrać jedną z trzech ról: artysty, zwiedzającego lub strażnika.
Są rzeczy, w które trzeba wierzyć, by je zobaczyć.
Szał zmysłów ma się tak do miłości, jak sen do życia.
Ziemia to kropka pod znakiem zapytania.
Licz na tych, którzy nie zawiodą; pierwszym jest Bóg, drugim - ty sam.
Małe rzeczy są naprawdę małe, ale być wiernym w małych rzeczach - to wielka rzecz.
Nie jedź szybciej od swojego Anioła Stróża. On nie przytrzyma ci kierownicy, gdy będziesz pędził jak szatan.
Nie możesz jeść ponad swój apetyt. Druga połowa bochenka należy do drugiego człowieka, i jeszcze trochę powinno zostać dla przypadkowego gościa.
Szlachectwo jest dziedziczne, szlachetność - nie.
Krytykować - to znaczy dowieść autorowi, że nie robi tego tak, jak bym ja to zrobił, gdybym potrafił.
Świat dźwiga na barkach nie Atlas, ale kobieta, i czasem igra nim jak piłką.
Gdy nie dość czasu poświęcasz na sen, to on cię w końcu opuści. Będziesz musiał kupować tabletki na spokój, który sen za darmo ci dawał.
Szczyt roztragnienia - zgubić się w tłumie i podać policji swój rysopis.
Obojętność to zwiędły gniew.
Nie mogę wprawdzie powiedzieć, czy będzie lepiej, gdy będzie inaczej; ale tyle rzec mogę, iż musi być inaczej, o ile ma być dobrze.
Są rzeczy, które trzeba zobaczyć, by wiedzieć, że ich nie warto oglądać.
Śmiech jest to dobre samopoczucie całego ciała, okazywane w jednym miejscu.
W zachodzie słońca wypala się cegły na budowę dnia jutrzejszego.
Najcenniejszym darem, jaki żona może dać mężowi jest święty spokój.
Najtrudniejsza mediacja zachodzi między sercem a rozumem.
Walentynki są dniem, w którym nawet najzdrowsi dostają sztuczne serca.
Cichy wielbiciel przypomina nekrolog - dowiadujemy sie o nim przypadkowo i za późno.
Zegary sa przesądne: nie wybijają trzynastek.
Teoria jest wtedy, kiedy wiemy wszystko, a nic nie działa! Praktyka jest wtedy, kiedy wszystko działa, a nikt nie wie dlaczego. W tym pomieszczeniu łączymy teorię z praktyką. Nic nie działa i nikt nie wie dlaczego.
Dobrze jest, psiakrew, a kto powie, że nie, to go w mordę!
Żadne uczucie nie dorównuje sentymentowi do sukni, w której kobieta czuła się szczęśliwa.
Przesada jest prawdą, która straciła cierpliwość.
Obawiać się trzeba nie tych, co mają inne zdanie, lecz tych, co mają inne zdanie, lecz są zbyt tchórzliwi, by je wypowiedzieć.
Subtelność to sztuka mówienia tego, co ci się podoba i wycofywania w porę, zanim twój rozmówca zrozumie.
Nieskończoność i wieczność stanowią największą i jedyną pewność.
Przyzwyczajenie jest trwalsze niż miłość i przezwycięża czasem nawet pogardę.
Zdolność bystrej obserwacji jest nazywana cynizmem przez tych, którzy jej nie posiadają.
Wystarczy abyś nie czynił tego, czego nie należy, a zrobisz wszystko co trzeba.
Urok osobisty to umiejętność uzyskania czyjejś zgody bez sformułowania wyraźnego pytania.
Trwanie przy egoiście jest samobójstwem z miłości.
Lepiej mieć stały dochód niż fascynującą osobowość.
Taniec to nieme wyznanie miłosne.
Obietnica jest jedną z przyjemniejszych form kłamstwa.
Nie okazuje się swej wielkości, gdy się jest na jednym krańcu, lecz gdy się dotyka obu krańców naraz i wypełnia odległość między nimi.
Zabójstwo to ekstremalna forma cenzury.
Niezawodnie bardzo imponujące, bardzo szanowne i bardzo perspektywiczne jest to słowo: konieczność. A przede wszystkim wygodne. Daje jakąś złudę pewności wśród chaosu. Uspokaja. Zdejmuje odpowiedzialność. Udaje, że wszystko, choćby było najgorszym, jest przynajmniej w porządku. Jest najsubtelniejszym sposobem samobójstwa. A przy tym ma taki dźwięk spiżowy, nieubłagany.
Zera są jajkami znoszonymi przez inne cyfry.
Porządek trzeba robić, nieporządek robi się sam.
Miłosne przyrzeczenie przypomina listek figowy - często niewiele za sobą kryje.
Łatwiej wyrzucić tysiące rubli z kieszeni, aniżeli jedno przywiązanie z serca.
Życzę ci odwagi wschodzącego słońca, które mimo nędzy i ogromu zła tego świata, dzień po dniu wschodzi i obdarza nas blaskiem i ciepłem swych promieni.
Szarość to pokrowiec, do którego chowa się kolory.
