Kiedy zostaje zakłócony przewidywalny tok codziennego życia uświadamiamy sobie, że jesteśmy jak rozbitkowie statku. Próbujemy na otwartym oceanie utrzymać równowagę na lichej desce, nie pamiętając skąd przybyliśmy i nie wiedząc dokąd dryfujemy.
Musimy pozbyć się życia, jakie zaplanowaliśmy, aby mieć życie, które na nas czeka.
Są dwa typy szaleńców: ci, którzy nie wiedzą, że umrą, oraz ci, którzy zapominają, że żyją.
Człowiek często traktuje życie jak deszcz - czeka, aż się skończy.
Żyj tak, jakby każdy twój dzień miał być ostatnim - w końcu okaże się, że miałeś rację.
Jeśli spodziewasz się zbyt wiele, to nic nie jest w stanie cię zadowolić. Kiedy niczego nie oczekujesz - wszystko może cię uszczęśliwić.
Kwiat jest piękny, ale jego życie krótkie. Najważniejsze są nasiona.
Człowiek wpada w melancholię, kiedy rozmyśla o życiu, a staje się cynikiem, kiedy widzi, jak inni sobie z nim radzą.
Tak więc żyj w zgodzie z Bogiem, czymkolwiek on ci się wydaje, czymkolwiek się trudzisz i jakiekolwiek są twoje pragnienia, w zgiełkliwym pomieszczeniu życia zachowaj spokój ze swoją duszą. Przy całej swej złudności, znoju, rozwianych marzeniach jest to piękny świat.
To nie tak, że boję się umrzeć. Po prostu nie chciałbym być w pobliżu, kiedy to się stanie.
Nikomu jeszcze, prócz śmierci, nie udało się zatrzymać czasu.
Tragedia: miejsce, w którym tchórze umierają, a bohaterowie giną.
Życie samo w sobie nie jest ani dobre, ani złe, jest miejscem na dobro i zło wedle tego, jak je zapełnimy.
Nie ma różnych rodzajów życia, jest jedno, a jego źródłem jest Miłość twojego Boga, który bez przerwy rodzi wszechświat i ludzkość.
Mam uczucie, przeczucie, domysł, że w innym bycie dość lekkomyślnie wykupiłem wczasy na ziemi. No i wakacje niezbyt się udały.
Nie ma lepszej śmierci jak w chwili szczęścia.
Na marmurowej wyrył płycie czas wieczne prawa dla ludzkości: nic piękniejszego ponad życie, w życiu - nic ponad czar miłości.
Świat jest jak muzeum i każdy człowiek może w nim odegrać jedną z trzech ról: artysty, zwiedzającego lub strażnika.
W życiu najbardziej warto dążyć do tego, by móc wybrać moment własnej śmierci, choćby po to, żeby nie mogła zatłuc człowieka jak szczura ani zgasić go czy udusić, kiedy nie jest gotowy.
Życie otrzymuje się bez podziękowania, zażywa się go nie wiedząc jak, daje się innym bez świadomości o tym i traci się nie spostrzegając kiedy.
Z bliska życie jest tragedią, ale z daleka to czysta farsa.
Życie jest wspaniałe jak diament, ale kruche jak szkło okienne.
Mów o nim dobrze, zanim staniesz nad jego grobem. Podaruj jej kwiaty, zanim umrze.
Śmierć zawsze psuła człowiekowi dobrą zabawę. Lęk przed śmiercią stale towarzyszy radości życia.
Po każdym dniu trzeba postawić kropkę, odwrócić kartkę i zaczynać na nowo.
[...] człowiek przychodzi na świat bez własnej woli i zostaje tu na jedno życie, z którym musi sobie jakoś poradzić.
Oddaj się życiu wprost, nie bój się, ono samo wyniesie Cię na brzeg i postawi na nogi.
Śmierć jest wielkością niezmienną, jedynie ból jest wielkością zmienną, która może nieskończenie wzrastać.
Życie nigdy nie jest fair... i kto wie, czy to nie lepiej dla większości z nas.
Trzeba żyć i cieszyć się, i płakać, i przeklinać, i diabli jeszcze wiedzą, co robić, ale nie wolno wspominać.
Życie to raj, do którego klucze są w naszych rękach.
Życie - to okres czasu, którego jedną połowę zatruwają nam rodzice, a drugą dzieci.
Śmierć nie jest kresem naszego istnienia - żyjemy w naszych dzieciach i następnych pokoleniach. Albowiem oni to dalej my, a nasze ciała to tylko zwiędłe liście na drzewie życia.
Nasze życie można też ująć jako niepotrzebny epizod zakłócający błogi spokój nicości.
Nie otrzymujemy krótkiego życia; lecz je takim czynimy. Nie brakuje nam czasu, lecz trwonimy go.
Umiera się nie dlatego by przestać żyć, lecz po to by żyć inaczej.
Samobójstwo jest tą ostatnią rezerwą, tą ostatnią linią obronną, stanowiąca dla nas rękojmię, że poniżej pewnego poziomu poniżenia, upokorzenia, rozbicia wewnętrznego itp. nic i nikt nas zepchnąć nie może. Świadomość, że zawsze można popełnić samobójstwo, to nasze kryte tyły w walce życiowej. Zupełnie inaczej można się wtedy ustosunkować do każdej sprawy; życie nie tylko jest spokojniejsze, ale i o wiele piękniejsze.
Śmierć nie jest wrogiem życia. Ten kto umiera ustępuje miejsca drugim.
Śmierć, której ludzie się boją, to jest odłączenie duszy od ciała, natomiast śmierć, której ludzie się nie boją, a bać powinni, to jest odłączenie od Boga.
W życiu jak w jasełkach: zmiana dekoracji polega na odpięciu skrzydeł i przyprawieniu rogów.
Życie jak zdrapka - wymaga pazura.
Nadzieja po to daje nam skrzydła, by życie i rozczarowanie miało co podcinać.
Śmierć jest jedynie przebudzeniem ze snu.
Na najważniejszych skrzyżowaniach życiowych nie stoją żadne drogowskazy.
Na tym świecie pewne są tylko śmierć i podatki.
Tylko myślący przeżywa swe życie, u bezmyślnego przechodzi ono obok.
Kiedy zobaczysz, ilu cię wyprzedziło, uświadom sobie także, ilu kroczy za tobą.
To nieprawda, że prawdopodobieństwo śmierci w czasie wojny jest większe. Ono jest zawsze takie samo - stuprocentowe.
