Miłość jest dzieckiem duchowej sympatii; i jeżeli ta sympatia nie powstanie w jednej chwili, to nie powołają jej do życia ani lata, ani pokolenia.
Bóg wysłuchuje tych, którzy błagają o łaskę zapomnienia dla nienawiści, lecz głuchy jest na głos tych, którzy chcą uciec przed miłością.
Miłość która chce być tylko duchem, zostaje tylko cieniem; ale ogołocona zupełnie z ducha, staje się tylko upodleniem.
W miłości dobrze jest dawać, gdy się jest proszonym, ale lepiej jest dawać bez usłyszenia prośby, domyślając się potrzeby.
Miłość to dojrzałość, najwyższa skala temperatury uczuciowej.
Obudź się do życia. Żyj! Tańcz, jeśli świeci słońce i gwiżdż, jeśli pada deszcz. A poczujesz: zostaliśmy stworzeni do miłości.
Dziecko pragnie mieć psa, by go kochać, dorosły - by czuć się kochanym.
Miłość kobiety czyni z mężczyzny anioła, miłość mężczyzny czyni z kobiety męczennicę.
Im dłuższa jest droga w miłości, tym więcej wybredna natura doznaje rozkoszy.
Miłość bezinteresowna daje szczęście, a interesowna pieniądze.
Najgorsza, najtrudniejsza do wyleczenia nienawiść to taka, która zajęła miejsce wielkiej miłości.
Miłość kończy się czasem małżeństwem, a czasem z małżeństwem.
Jeśli mężczyzna kocha kobietę: która ubiera się modnie bez względu na to, czy jej w tym do twarzy; która przerywa mu pośrodku zdania, aby za niego skończyć opowiadanie; która nauczyła się trzech zdań w obcym języku i używa ich tam, gdzie nie potrzeba; która nie umie piec ciastek, ale za to świetnie gra w karty; która podczas sceny małżeńskiej wypomina jego rodzinę; która gra na pianinie w sposób ewangeliczny, czyli że jej lewica nie wie, co czyni prawica; która woli hodować koty i kanarki niż dzieci... Taki mężczyna jest naprawdę zakochany.
Jeśli kobieta czuje sympatię do mężczyzny: który jada rybę nożem; który zapomina złożyć jej życzenia w dniu urodzin, ale pamięta dobrze, ile lat skończyła; który wszczyna awantury z kelnerami w cukierniach; który znajduje, że jej suknia jest zbyt głęboko wycięta, ale spędza cały wieczór z panią X, wydekoltowaną o dziesięć centymetrów głębiej; który chciałby zostać posłem do sejmu; który wyznaje zasady najsurowszej oszczędności, ale uważa, że w czyn powinna wprowadzać je tylko jego żona... Taka kobieta kocha naprawdę.
Tylko na odległość kobieta może zwyciężyć; gdy jest przy kochanym mężczyźnie - pozostaje tylko uległość i walka staje się niemożliwa.
Cierpliwość w miłości? A kto zmusi piorun do powolnego uderzenia?
Miłość nie w porę jest jak deszcz wsiąkający w cudzą ziemię.
Najstraszniejsza ze wszystkiego jest świadomość niespełnionej miłości - na tym polega piekło.
A czy w miłości potrzebna jest obecność? Obecność nawet jej przeszkadza.
Miłość spełniona w ciągu dwóch dni umiera w ciągu następnych dwu, zdobywana w ciągu miesięcy trwa trzy miesiące, w ciągu lat - lata.
Miłość jest uczuciem pozytywnym, uczuciem silnym, uczuciem tak prawdziwym, że dla kogoś, kto kocha, wyzbycie się miłości jest tak samo niemożliwe, jak zamach na własne życie.
Miłością idealną jest tylko miłość listowna.
Skoro nie można żyć z tymi, których się kocha, największą torturą jest żyć z tymi, których się nie kocha - dotyczy to trzech czwartych rodzaju ludzkiego.
Kiedy miłość jest wystarczająco silna, oczekiwanie staje się szczęściem.
Wielką miłość wystarczy wyszeptać, mała wymaga proklamacji.
Kochać się z kobietą i spać z nią to dwie namiętności nie tylko różne, ale prawie przeciwstawne. Miłość nie wyraża się w pragnieniu spółkowania (to pragnienie dotyczy przecież niezliczonej ilości kobiet), ale w pragnieniu wspólnego snu (to pragnienie dotyczy tylko jednej, jedynej kobiety).
Dla każdej kobiety kochać znaczy wiedzieć, gdzie się podziewa jej ukochany, gdy nie jest przy niej.
Jedną z cech miłości jest krańcowa wrażliwość na widok twarzy podobnych do twarzy ukochanej kobiety, i odkrywanie jej w twarzach nieznanych.
Kochać to znaczy znajdować przyjemność w oglądaniu miłej i kochanej nam istoty, w dotykaniu jej i odczuwaniu jej wszystkimi zmysłami z tak bliska, jak to tylko jest możliwe.
Najwięcej miłości przelewajmy na gwiazdy, gdyż nikt nie może być od nich wierniejszy. One świecą dla nas, gdy my na nie już nie spoglądamy.
Miłość - czuć w całym sobie istnienie drugiej istoty.
Jest miłość kochanie, jest miłość namiętność, jest miłość fantazja. Pierwsza tłumaczy się w życiu świętością, druga nieszczęściem, trzecia grzechem.
Miłość jest aktem wiary. Kto ma mało wiary, ten dozna mało miłości.
Ożenić się bez miłości jest rzeczą tak samo podłą i niegodną człowieka, jak odprawiać mszę bez wiary w Boga.
Między kobietą a mężczyzną jest tylko to podobieństwo, że przez całe życie potrafią kochać jednego mężczyznę - to znaczy, że ona kocha jego, a on siebie.
Nie można pokochać nikogo, dopóki nie pokocha się samego siebie.
Ci, którzy traktują miłość jak sport, mają na ogół mierne wyniki.
Jedyną różnicą między kaprysem a wieczną miłością jest to, iż kaprys trwa trochę dłużej.
Gdy miłość jest wieczna i szczera, choć się starzeje, nie umiera.
To, czego dokonuje się z miłości, dzieje się zawsze poza dobrem i złem.
Stworzenia to odblask. Kochajmy ten odblask z myślą o świetle.
Gdy kogoś pokochasz, pozwól mu odejść. Jeżeli wróci - jest twój, jeśli nie - nigdy nie był.
Niech kochają nas ci, co nas kochają, a tym, co nas nie kochają, niech Bóg odmieni serce, a jeśli nie odmieni ich serca, to niech im skręci kostkę, abyśmy mogli ich poznać po kulawym chodzie.
Kochać kogoś i go stracić to jak kupić szczęście i łzami zapłacić.
Wszechmoc, gdy kocha, najsłabszym być umie.
Jeśli żyć warto, to tym bardziej warto kochać.
Bóg jest Miłością, dlatego nie o to Mu idzie, abyśmy się Go bali, ale o to, abyśmy się w Nim rozkochali.
Idziemy do Boga nie drogą, lecz miłością.
