Życie jest jak kuchnia - aby zrobić w niej cokolwiek, trzeba pobrudzić ręce.
Życie jest jak otwieranie puszki sardynek. Wszyscy szukamy klucza.
Życie jest jak papier toaletowy: długie, szare i do pupy.
Życie jest jak płomień lampy: gdy zabraknie oliwy - tssss i zgaśnie na zawsze.
Życie jest jak płomień palącej się świecy: zostanie zdmuchnięty lub dotrwa do końca, lecz zgaśnie na pewno...
Życie jest jak płomień, który piecze, a śmierć jest ciemną wodą zapomnienia.
Życie jest jak podróż koleją, a na licznych stacjach ważni dla nas ludzie wysiadają, aby już nigdy nie wsiąść ponownie, aż u kresu podróży siedzimy w pasażerskim wagonie, gdzie prawie wszystkie miejsca są puste.
Życie jest jak robaczywe jabłko - nigdy nie wiadomo czy następny kęs nie przyniesie niemiłej niespodzianki.
Życie jest jak rzeka i kiedy zmieniasz jego bieg, jesteś odpowiedzialny za to, dokąd zmierza.
Życie jest jak sen - otworzysz oczy i już go nie ma.
Życie jest jak sen. Nigdy nie wiadomo kiedy się zacznie, a kiedy skończy. Chyba, że sami nastawimy budzik.
Życie jest jak serial telewizyjny: odcinków mnóstwo, a sensu niewiele.
Życie jest jak tramwaj – nie ma rozmów z motorniczym.
Życie jest jak wodospad: piękny, ale niebezpieczny.
Życie jest jak zupa, pierwsze łyżki są za gorące, ostatnie za zimne.
Życie jest jedną długą lekcją pokory.
Życie jest jednym długim pasmem narastania zmęczenia.
Życie jest jedyną grą, w której bez względu na wybraną strategię wynik jest z góry znany.
Życie jest jedyną zagadką, z której rozwiązania nie chcemy zrezygnować.
Życie jest krótką chwilą złożoną z kilku przyjemnych chwil, tysięcy żalów i milionów smutków... naprawdę?! A może, milionów radosnych chwil, których nie dostrzegamy, tysięcy żalów które rozpamiętujemy i kilku smutków które wyolbrzymiamy?
Życie jest kwarantanną na drodze do raju.
Życie jest łatwiejsze niż się wydaje. Wystarczy godzić się z tym, co jest nie do przyjęcia, obywać się bez tego, co niezbędne i znosić rzeczy nie do zniesienia.
Życie jest niewiele lepsze od lichwiarza: ściąga ogromne odsetki za te nieliczne przyjemności, których nam użycza.
Życie jest po to, by mogło ciągle grozić śmiercią.
Życie jest podróżą, która prowadzi do domu.
Życie jest pomyślane sprytniej od kryminału: nie pozwala zajrzeć na ostatnią stronę.
Życie jest snem, a miłość jego śnieniem.
Życie jest statkiem płynącym w podróż, z której nie ma powrotu.
Życie jest sztafetą. Możesz wygrać wyścig w następnym pokoleniu.
Życie jest sztuką, im więcej tchniesz w nie wyobraźni, tym lepszym okaże się dziełem.
Życie jest szybkie i rwące jak potok, na którym za moment może pojawić się wodospad. Nigdy nie wiesz, co będzie po upadku. Dlatego życie jest takie ciekawe.
Życie jest tajemnicą, która wymyka się wszelkim definicjom.
Życie jest tylko [...] <br /> powieścią idioty, <br /> Głośną, wrzaskliwą, <br /> a nic nie znaczącą.
Życie jest umiarkowanie dobrą sztuką z kiepsko napisanym trzecim aktem.
Życie jest uporczywym mocowaniem się z siłami, których nie pojmujemy.
Życie jest w końcu niczym innym jak robieniem jednego zamiast drugiego.
Życie jest wspaniałe jak diament, ale kruche jak szkło okienne.
Życie jest wybrukowane straconymi okazjami.
Życie jest zabawne, kiedy się tylko przestać nad nim zastanawiać.
Życie jest zmianą. Jeśli przestaniesz się zmieniać, przestaniesz żyć.
Życie każdego człowieka – to jego droga do samego siebie, do stania się samym sobą.
Życie każdego człowieka jest baśnią napisaną ręka samego Boga.
Życie każdego człowieka jest dziennikiem, w którym chciałoby się napisać jedną historię, a pisze się inną.
Życie każdego z nas jest filmem, który zaczyna się kolorowo. Ale każdy koniec jest czarno-biały.
Życie kobiety dzieli się na trzy okresy: gdy ona zdradza swój wiek, gdy go nie zdradza i gdy wiek ją zdradza.
Życie kobiety upływa według krzywych uczucia, życie mężczyzny – według linii intelektu.
Życie ludzkie dzieli się na dwie połowy. Druga upływa wyłącznie pod znakiem przyzwyczajeń, jakie nagromadziły się w pierwszej.
Życie mężczyzny jest ufarbowane na kolor jego wyobraźni.
