Czas goi rany, wspomnieniami rekompensuje nam to co straciliśmy.
Czas i brak nadziei wyleczą z każdej miłości.
Czas jest bezwzględnym rzeźbiarzem ludzi.
Czas jest chirurgiem, który wykonuje na człowieku swoją własną operację.
Czas jest jak stary, łysy oszust.
Czas jest jak wiatr, a my jak fale.
Czas jest larwą wieczności.
Czas jest naszym skarbem, pieniądzem, za który mamy nabyć wieczność.
Czas jest tylko szczególną formą przestrzeni.
Czas jest wielkim nauczycielem, tyle tylko, że zabija swoich uczniów.
Czas kradnie nam nas samych.
Czas krok po kroku nam zmienia gorycz pamięci w słodycz zapomnienia.
Czas leczy nasze rany, ale zmarszczki są bardziej uparte.
Czas mija w miłości, miłość mija z czasem.
Czas nie daje odpowiedzi, on tylko stawia kolejne pytania.
Czas nie goi ran. Najpierw pozwala nam przyzwyczaić się, zabliźnić, a później pozwala żyć z tymi ranami.
Czas nie jest klepsydrą, która przesypuje piasek, lecz żniwiarzem, który więzi snop.
Czas nie leczy ran, lecz przyzwyczaja nas do bólu.
Czas nie stoi w miejscu. Umiesz więcej od Pitagorasa, a możesz oblać maturę.
Czas niepostrzeżenie dzierga swoją robótkę na twarzy człowieka.
Czas nuży i męczy tylko tych, co żyją zajęci jedynie błahymi troskami.
Czas omija miejsca, które wspominamy.
Czas płynie do przodu, daty zostają w tyle.
Czas płynie. Człowieku, ucz się pływać!
Czas pracuje na trzy zmiany.
Czas przemija nawet wtedy, kiedy wydaje się to niemożliwe. Nawet wtedy, kiedy rytmiczne drganie wskazówki sekundowej zegara wywołuje pulsujący ból. Czas przemija nierówno - raz rwie przed siebie, to znów niemiłosiernie się dłuży - ale mimo to przemija.
Czas przemija, wypowiedziane słowo pozostaje.
Czas przeżywamy jako coś, co otrzymujemy i zarazem jako coś, co się nam zabiera.
Czas przynosi radę. Należy oczekiwać jej cierpliwie. Bywa, że trzeba zawierzyć chwili.
Czas robi swoje. A ty, człowieku?
Czas się nie spieszy, to my nie nadążamy.
Czas stoi, my biegniemy.
Czas teraźniejszy ma tę przewagę nad każdym innym, że jest naszym własnym.
Czas to bogactwo, którego nie można zaoszczędzić: trzeba je wydawać.
Czas to burza, w której się zgubiliśmy.
Czas to jedyna droga od początku do końca jednokierunkowa.
Czas to materiał, z którego zrobione jest życie.
Czas to nie droga szybkiego ruchu pomiędzy kołyską a grobem; czas - to miejsce na zaparkowanie pod słońcem.
Czas upływa, a my starzejemy się niepostrzeżenie.
Czas upływa... Z róż opadają płatki, ale nie ciernie.
Czas wolny to największe wyzwanie i odpowiedzialność, jakie można postawić przed człowiekiem.
Czas wszystko na jaw wydobędzie.
Czas wszystko na jaw wydobywa.
Czas, cyniczny komornik, zostawia łóżko a zabiera siły.
Czasami czyn, który przynosi godzinę szczęścia, okupowany jest latami cierpienia.
Czasami dyskrecja zmarłych czuwa nad sławą lekarza.
Czasami głowa musi naprawić błędy, które popełnia serce.
Czasami każdy człowiek potrzebuje trochę samotności, aby umiał docenić to co ma i zapomniał o tym, czego mu najbardziej brakuje.
