Widocznie Bóg kocha głupców, skoro tylu ich stworzył.
Widoki przyrody są różne w różnych miejscach, prawa przyrody są wszędzie te same.
Widzę, że wszystko dokoła mnie ciągle się zmienia i ciągle umiera, i tylko jedna jest siła, która nie ulega zmianom, która trzyma wszystko w karbach, która tworzy, rozwiązuje i znów tworzy. Tą siłą jest Bóg.
Widzi winny winę w innym.
Widziałem raz u psa taki wyraz oczu, spojrzenie pełne pogardy, które bardzo szybko znikło, i jestem przekonany, że psy w zasadzie uważają ludzi za kretynów.
Widzicie rzeczy takimi, jakimi wy jesteście, a nie takimi, jakimi one są.
Widzimy ludzi i rzeczy nie takimi, jakimi są, ale takimi, jakimi my jesteśmy.
Wieczna omyłka, jakiej ulegają ludzie, to utożsamianie szczęścia ze spełnieniem marzeń.
Wiecznie chlubiący się swoim rozumem mężczyzna nie przyzna się nigdy do tego, że dokonał niefortunnego wyboru. Woli już cierpieć w skrytości.
Wiecznie młodzi pozostają tylko ci, którzy umierają młodo.
Wieczność przed nami i wieczność za nami, a dla nas chwila między wiecznościami.
Wieczność to czas potrzebny do zwiedzenia każdego zakamarka wszechświata.
Wieczność to przerażająca myśl. No bo: jak to się skończy?
Wiecznym niezadowoleniem płaci kobieta za to, że nie chce wyglądać tak jak ją Bóg stworzył.
Wiedza daje pokorę wielkiemu, dziwi przeciętnego, nadyma małego.
Wiedza dla wiedzy jest haniebną ciekawością.
Wiedza mądremu nie zaszkodzi, głupiemu nie pomoże.
Wiedza nie może zapewnić szczęścia, jakie wyrasta z rozwoju wewnętrznego.
Wiedza to ta część naszej niewiedzy, którą uporządkowaliśmy i skatalogowaliśmy.
Wiedza to władza. Ale niewiedza, niestety, nie oznacza jeszcze braku władzy.
Wiedzę buduje się z faktów, jak dom z kamienia; ale zbiór faktów nie jest wiedzą, jak stos kamieni nie jest domem.
Wiek mężczyzny poznaje się po kroju spodni.
Wiek mężczyzny poznaje się po tym, co on mówi, wiek kobiety po tym, co o niej mówią.
Wiek nie chroni przed głupotą.
Wiek średni: siedzisz w domu w sobotni wieczór, dzwoni telefon, a ty masz nadzieję, że to nie do ciebie.
Wiekuista cisza nieskończonych przestrzeni przerasta mnie.
Wielbiciele kobiet są jak liście – opadają, kiedy zbliża się jesień.
Wielcy duchem są jak chmury, gromadzą po to, aby oddawać.
Wielcy ludzie nie rodzą się wielkimi, tylko się nimi stają.
Wielcy ludzie są dumni, mali - zarozumiali.
Wiele kobiet marzy o rycerzu w lśniącej zbroi. Ale większość musi zadowolić się giermkiem w dziurawych skarpetkach.
Wiele rzeczy zaczynamy rozumieć późno, jeszcze więcej – bardzo późno, najwięcej – zbyt późno.
Wiele tracimy wskutek tego, że przedwcześnie uznajemy coś za stracone.
Wiele zwykłych rąk jest lepszych niż jeden bohater.
Wielka miłość to nic innego jak taniec amatorów na linie bez drążka i siatki.
Wielka miłość zdarza się w życiu tylko raz, wszystko, co następuje potem, jest tylko szukaniem tej utraconej miłości.
Wielka przewaga Francji nad Anglią polega na tym, że we Francji każdy burżuj chce być artystą, podczas gdy w Anglii każdy artysta chce być burżujem.
Wielką miłość wystarczy wyszeptać, mała wymaga proklamacji.
Wielki majątek to wielka niewola.
Wielki poeta to człowiek, który ma tak wielkie serce, że nie pomniejsza go wielki mózg.
Wielki smutek nie umie sam położyć sobie kresu.
Wielkie bogactwo przychodzi z nieba, małe z pracy.
Wielkie okazje nie trafiają się małym ludziom.
Wielkim nieszczęściem, wielką biedą naszego czasu nie jest to, że istnieją bezbożni, lecz że są przeciętni chrześcijanie.
Wielkości umysłu nie mierzy się centymetrem.
Wielkość człowieka ocenia się nie po stanowisku jakie zajmuje, ale po tym, czy potrafi zachować do niego dystans.
Wielkość człowieka polega na jego postanowieniu, by być silniejszym niż warunki czasu i życia.
Wielkość jednostki mierzą zera.
