Siła małych ludzi leży w ich liczbie.
Siła to ostateczność, do której uciekają się tylko nieudolni.
Siłą kobiet są słabostki mężczyzn.
Siłę człowieka mierzy się ilością jego nieprzyjaciół.
Siwizna sugeruje, że mężczyzna coś przeżył, łysina - że coś stracił.
Skandal to plotka, która przestała być zabawna.
Skarżymy się nieraz, że jesteśmy samotni, niekochani, nikt nie przysłał nam życzeń. Ważniejsze jest jednak, czy my kogoś kochamy.
Skąpiec jest to przestraszony człowiek, kryjący się w fortecy z pieniędzy.
Skonstruowanie rzeczy skomplikowanej jest sprawÄ… prostÄ…, ale skonstruowanie rzeczy prostej jest sprawÄ… skomplikowanÄ….
Skoro już kobieta zachowuje się jak mężczyzna, to dlaczego nie zachowuje się jak miły mężczyzna.
Skoro można pomyśleć, że może być lepiej, to znaczy, że już jest lepiej.
Skoro nie można żyć z tymi, których się kocha, największą torturą jest żyć z tymi, których się nie kocha - dotyczy to trzech czwartych rodzaju ludzkiego.
Skrucha wypływa z poznania prawdy.
Skrzydeł dodaje tylko bliskość tego, kogo kochamy, a przynajmniej świadomość, że istnieje on dla nas i że czekanie na niego nie będzie przedłużać się w nieskończoność.
Skrzydłami doświadczenia są porażki.
Słabości kobiet zachwycają mężczyzn, słabości mężczyzn gorszą kobiety.
Słabości, twe imię kobieta!
Słabością każdej mądrej idei jest to, że starają się realizować ją głupcy.
Słabością psychiatrii jest to, że lekarz uważa się za zdrowszego od pacjenta.
Sława bogacza ginie wraz z jego życiem, pozostaje sława skarbu, a nie skarbnika.
Sława jak magnes: z jednej strony odpycha przyjaciół, z drugiej przyciąga wrogów.
Sława jest czymś, co trzeba zdobywać, honor natomiast czymś, czego nie wolno utracić.
Sława jest jak rzeka, która wynosi na wierzch przedmioty lekkie, i wydęte, a zatapia ciężkie i solidne.
SÅ‚awa jest jak woda - szklanka gasi ci pragnienie, rzeka ciÄ™ topi.
Sława jest niewierną kochanką, męczącą konsekwencją aktorskiego talentu.
Sława jest sumą nieporozumień, jakie zbierają się wokół nowego nazwiska.
Sława nigdy nie może być celem, a tylko niekiedy środkiem.
Sława wielu ludzi polega na tym, że mogąc zrobić wiele dobrego, ostatecznie nie zrobili nic złego.
Sławę ludzi trzeba oceniać według środków, którymi się posłużyli, aby ją zdobyć.
Sławnym jest się wtedy, gdy jest się znanym ludziom, których – dzięki Bogu – nie zna się osobiście.
Słońce i deszcz są tak różne, a tylko razem potrafią dać życie.
Słońcu ani śmierci nie można patrzeć prosto w oczy.
Słowa bywają śmieszne. Milczenie – nigdy.
Słowa nie powinny być większe od czynów.
Słowa pijanego to myśli trzeźwego.
Słowa prawdziwe nie są piękne, piękne słowa nie są prawdziwe.
Słowa przynależą do czasu, milczenie do wieczności.
Słowa rzucane na wiatr są jak kamienie, o które inni się potykają.
Słowa są podobne do promieni . Jeżeli się nimi umiejętnie posługiwać - przenikają wszystko.
Słowa są ponadczasowe. Powinieneś je wypowiadać lub pisać ze świadomością o ich wieczności.
Słowami pieści się kobietę stokroć czulej niż gestem.
Słowo jest czyste. Nieczystość zdania to już zasługa pisarza.
Słowo jest jak pszczoła: posiada miód i żądło.
Słowo jest ogień - milczenie jest lawa.
Słowo przypadek jest bluźnierstwem; nic pod słońcem nie jest przypadkiem.
Słowo, którego nie wypowiesz, jest twoim niewolnikiem; to, które wypowiedziałeś, staje się twoim panem.
