Strona zewnętrzna człowieka jest stroną tytułową jego wnętrza.
Strój kobiecy ma znaczenie tylko o tyle, o ile zachęca mężczyznę, by go z niej zdjął.
Strzałę, która cię ugodziła, możesz wyrwać, ale słowa utkwią w tobie na zawsze.
Strzelanie okiem to próba trafienia w serce.
Strzeż się człowieka jednej książki.
Strzeż się ludzi skąpych, giną, uwięzieni w swoich małych duszach.
Strzeż się psa milczącego i spokojnej wody.
Strzeż się, abyś przez przypadek nie znalazł się w sytuacji, do której nie dorastasz, abyś nie musiał wydawać się czymś, czym nie jesteś; nic bowiem nie jest bardziej niebezpieczne.
Strzeżmy się czynić rzeczy dobre – czyńmy zawsze najlepsze.
Strzeżmy się złośliwej starości, która nie umie uśmiechać się do młodego wieku.
Studnia Opatrzności jest głęboka. To wiadra, które do niej przynosimy, są za małe.
Stworzenia to odblask. Kochajmy ten odblask z myślą o świetle.
Styl - to nowe widzenie rzeczywistości.
Subtelność kobieca jest tak cudowna, że kobieta żałuje cię już na kilka dni przedtem, zanim cię zdradziła.
Subtelność to sztuka mówienia tego, co ci się podoba i wycofywania w porę, zanim twój rozmówca zrozumie.
Sukces jest potrzebny tylko od czasu do czasu, bo pozwala myśleć, że jest się do niego zdolnym.
Sukces jest wynikiem właściwej decyzji.
Sukces nie jest żadnym z imion Bożych.
Sukces nie wymaga wyjaśnień. Porażka nie dopuszcza usprawiedliwień.
Sukces nigdy nie jest ostateczny. Porażka nigdy nie jest totalna. Liczy się tylko odwaga.
Sukces polega na tym, że dostajesz to, czego chciałeś. Szczęście na tym, że chcesz tego, co dostałeś.
Sukces polega na tym, że zdobywa się to co się chciało. Szczęście polega na tym, że podoba się to co się ma.
Sukces przychodzi jedynie do tych którzy działają, podczas gdy pozostali oczekują jego nadejścia.
Sukces: coś, czego przyjaciele nigdy ci nie wybaczą.
Sukienka winna zdobić dziewczynę i chronić od zziębnięcia serce mężczyzny.
Suknia nie musi być obcisła, ale lubię widzieć, gdy kobieta jest ubrana, gdzie ona się w tej sukni znajduje.
Suma inteligencji na planecie jest stała, liczba ludności rośnie.
Sumienia nie słychać, kiedy kiszki marsza grają.
Sumienie - to świadomość, że istnieje w człowieku trybunał wewnętrzny.
Sumienie bez Boga to trybunał bez sędziego.
Sumienie człowieka jest myśleniem Boga.
Sumienie dąży do dobra, wystarczy go posłuchać.
Sumienie jedno prawdę mówi, a gęba ją pożuje i kłamstwo na świat wyplunie.
Sumienie jednostki to stróż, który broni reguł ustanowionych przez społeczeństwo dla własnego przetrwania.
Sumienie jest niczym teściowa, której wizyta nigdy nie ma końca.
Sumienie jest pulsem rozsądku.
Sumienie jest zegarem, który chodzi zawsze dobrze. Tylko my czasami chodzimy źle.
Sumienie ma swoje prawa, ponieważ ma obowiązki.
Sumienie można ukryć przed obcymi, ale nie przed sobą, uciec od własnego sumienia jest tym samym, co ucieczka od samego siebie - jedno i drugie zawsze nas dogoni.
Sumienie nie da się pogodzić z relatywizmem moralnym - wznosi się ponad to, co względne i uznaje jedynie wartości absolutne.
Sumienie nie powstrzymuje od grzechów, przeszkadza tylko cieszyć się nimi.
Sumienie nie przeszkadza nam w popełnianiu grzechów, ale przeszkadza cieszyć się z ich popełnienia.
Sumienie świata nie ma adresu.
Sumienie to cichy głos, który przestrzega cię, by nie zostawiać odcisków palców.
Sumienie to coś więcej niż obawa, że ktoś widzi; to obawa, że sam nie zapomnę.
Sumienie to tylko cichy głosik, który szepce, że ktoś patrzy.
Sumienie to tysiąc świadków.
Swój na własność to mamy tylko cień.
