Kiedy zobaczysz, ilu cię wyprzedziło, uświadom sobie także, ilu kroczy za tobą.
To nieprawda, że prawdopodobieństwo śmierci w czasie wojny jest większe. Ono jest zawsze takie samo - stuprocentowe.
Życie to sztuka wyciągania wystarczających wniosków z niewystarczających przesłanek.
Życie nie składa się - ani głównie, ani nawet w większej części - z faktów i wydarzeń. Składa się głównie z burzy myśli, która nieustannie szaleje w umyśle.
Pędzimy całe życie, zapominając często, że nad przepaścią można tylko stać.
Wszyscy jesteśmy tylko Jego narzędziami, zrobimy swoją część i przeminiemy.
Żegnając przyjaciela, nie płacz, ponieważ jego nieobecność ukaże ci to, co najbardziej w nim kochasz.
Po żywych widać, jak bardzo śmierć bywa ślepa.
Życie jest po to, by mogło ciągle grozić śmiercią.
Nie pragnę nieśmiertelności osiągniętej dzięki moim dziełom - nie chcę po prostu umierać.
Zbyt pochopnym i okrutnym jest mówić, że kocha się życie, kocha się bowiem tylko jego uroki.
Życie polega na ustawicznym pulsowaniu, na oscylacji między stanem nasycenia i niedosytu.
Po cóż uciekać przed śmiercią, przecież nawet nie wiemy w którą stronę mamy biec.
Jedni piszą daleko piękniej niż żyć umieją, inni znów żyją daleko piękniej, niżby to najsławniejszy autor opisać potrafił.
Trzeba żyć naprawdę, żeby oszukać pędzący czas. Pięknie żyć, w zachwycie. Życie zdarza się raz.
Gościem tu jesteś i wędrowcem. Ojczyznę masz w niebiosach.
Najlepsze żarty robi sobie z nas życie.
Życie zamieniaj w żart, bo świat nie jest tego wart, by traktować go na serio.
Starszym ludziom dopiero po śmierci oddajemy szacunek, należny za życia.
Życie jest sztuką, im więcej tchniesz w nie wyobraźni, tym lepszym okaże się dziełem.
Bo wszystko jest trawą i jesień jest wszędzie, szanujmy życie, drugiego nie będzie.
Są tacy którzy czekając na swoje 5 minut, tracą całe życie.
Ludzie po śmierci wydają się nam znacznie bardziej bliscy niż za życia.
Z życiem jest jak z sukienką, można mieć bogate i kolorowe życie, a jednak je zmarnować; można też mieć życie zwyczajne i nosić się z klasą.
Sięgaj w życiu po to co najlepsze, abyś nie narzekał na Boga, że dostajesz same ochłapy.
Wypełnijmy swoje życie najszlachetniejszymi blaskami, aby każdy wykorzystany dzień był garścią rubinów zamkniętych w szkatule naszej duszy. Śmierć niech przybędzie po nas z dumą, a nie jakby od niechcenia.
Niech śmierć nie będzie twoją obsesją, gdyż żyjesz.
Szczęściem jest już chęć otworzenia oczu o poranku.
Życie jest jak serial telewizyjny: odcinków mnóstwo, a sensu niewiele.
Śmierć nie rzuca się na odważnych; staje tylko naprzeciw nich jak zły pies i patrzy zielonymi oczyma: czy nie zmrużą powieki.
Trzeba wypalić się spokojnie do ostatka - w tym jest szczęście.
Ktoś, kto przekroczył 90 lat życia, jest już tylko Bożym darem, pożyczonym tym, co jeszcze muszą żyć i dar ten trzeba w końcu zwrócić.
Tak jak w naszym obecnym życiu miewamy tysiące snów, tak też nasze obecne życie jest jedynie jednym z wielu tysięcy takich istnień, do którego przychodzimy z innego, bardziej rzeczywistego życia... i następnie wracamy po śmierci. Nasze życie jest jedynie jednym ze snów tego bardziej rzeczywistego życia i tak już jest nieskończenie aż do ostatniego, najprawdziwszego życia - życia Boga.
Staraj się żyć w taki sposób, abyś w godzinie śmierci mógł posiąść radość zamiast strachu.
Życie to dzieciństwo naszej nieśmiertelności.
Czas to materiał, z którego zrobione jest życie.
Obudź się do życia. Żyj! Tańcz, jeśli świeci słońce i gwiżdż, jeśli pada deszcz. A poczujesz: zostaliśmy stworzeni do miłości.
Cóż w tym niezwykłego, że umiera człowiek, którego całe życie jest niczym innym, jak tylko drogą ku śmierci.
Człowiek, który zabija Boga, nie znajdzie także ostatecznego hamulca, aby nie zabijać człowieka. Ten ostateczny hamulec jest w Bogu.
Bogactwo życia mierzymy ilością odrzucanych dóbr życia.
Żyć tylko dla rodziny - to zwierzęcy egoizm, żyć dla jednego człowieka - podłość, żyć tylko dla siebie - hańba.
Kocham śmierć bo tylko ona na mnie czeka.
Ludziom przydałby się czasem jeden dzień wolny od życia.
Skoro nie można żyć z tymi, których się kocha, największą torturą jest żyć z tymi, których się nie kocha - dotyczy to trzech czwartych rodzaju ludzkiego.
Życie nie jest problemem do rozwiązania, pytaniem oczekującym odpowiedzi. Życie jest tajemnicą, którą należy kontemplować, przyglądając się jej z podziwem i rozkoszując się nią.
Człowiek jest niewolnikiem śmierci, przelotnym podróżnym, gościem na ziemi.
Bóg widzi, Czas ucieka, Śmierć goni, Wieczność czeka.
Twoje życie nie minie bez świadków, bo ja będę jego świadkiem.
