Szczęśliwa jestem, że nie jestem mężczyzną i że nie muszę poślubiać jakiejś kobiety.
Szczęśliwa może być tylko ta kobieta, która siedząc przed lustrem potrafi się śmiać z tego, co widzi.
Szczęśliwa para: on robi to, co ona chce, i ona robi to, co ona chce.
Szczęśliwe małżeństwo - to długa rozmowa, która wciąż wydaje się zbyt krótka.
Szczęśliwe małżeństwo to mieszanka herbaty, składająca się z miłości, przyjaźni, namiętności i szacunku.
Szczęśliwe małżeństwo to takie, w którym mąż rozumie każde słowo, którego żona... nie wypowiedziała.
Szczęśliwe wspomnienie jest może na ziemi prawdziwsze od samego szczęścia.
Szczęśliwi ci, którzy widzą piękno w miejscach zwykłych, tam gdzie inni niczego nie widzą! Wszystko jest piękne, wystarczy tylko umieć dobrze spojrzeć.
Szczęśliwi ci, którzy znają zdrowie zapomnienia i którzy z ułamków dawniejszego istnienia wciąż tworzą dalsze życie.
Szczęśliwi czasu nie liczą. Liczą pieniądze.
Szczęśliwi ludzie to tacy, którzy nie są świadomi lepszych i większych możliwości, żyją we własnych światach odpowiednio skrojonych do ich predyspozycji.
Szczęśliwi, którzy nauczyli swoje dzieci cieszyć się drobnymi rzeczami.
Szczęśliwy jest człowiek, który posiada to, czego chce, a nie chce nic złego.
Szczęśliwy jest ten, kto mając 20 szylingów dochodu tygodniowo wydaje 19 i 1/2. Nieszczęśliwym zaś ten, kto pobiera 20 szylingów, a wydatki jego wynoszą 20 i 1/2.
Szczęśliwy nie ma czasu na pesymizm.
Szczęśliwy, kto kocha Ciebie, przyjaciela w Tobie, a nieprzyjaciela ze względu na Ciebie.
Szczęśliwym w miłości jest ten, co się łudzi.
Szczupłe talie lubią grube portfele.
Szczyt ateizmu? Nie wierzyć, że istnieje Bóg, buk i Bug.
Szczyt roztragnienia - zgubić się w tłumie i podać policji swój rysopis.
Szczyty głupoty zdobywa się bez wysiłku.
Szef przedsiębiorstwa ma dwa rodzaje współpracowników: tych, na których może liczyć, i tych, z którymi musi się liczyć.
Szeptem nawet banał urasta do rangi wyznania.
Szerokie masy ludu łatwiej ulegają wielkiemu kłamstwu niż małemu.
Szerokość życia jest ważniejsza niż długość życia.
Szkoła doświadczenia kosztuje, ale żadna inna nie potrafi lepiej wykształcić człowieka.
Szkoła ma tendencje do wykradania tego, co najpiękniejsze w dzieciństwie.
Szkoła psuje zwykle to, co zrobił dom, więc dom robi odwet i psuje to, co robi szkoła.
Szkoła to jest taki karmnik, gdzie każdy ptak musi dzióbać, czy mu się to podoba, czy nie.
Szkoła to więzienie z możliwością dokształcania.
Szkołą przygotowuje dzieci do życia w świecie, który nie istnieje.
Szlachectwo jest dziedziczne, szlachetność - nie.
Szlachetne myśli rodzą się w głowie, ale dojrzewają w sercu.
Szlachetny człowiek wymaga od siebie, prostak od innych.
Szpital - to więzienie, w którym kratą jest choroba.
Sztuczna inteligencja jest bez szans przy prawdziwej głupocie.
Sztuka idzie za chlebem.
Sztuka jest albo plagiatem, albo rewolucją.
Sztuka jest dzieckiem natury i wnuczką Boga.
Sztuka jest po to, by niepokoić. Wiedza umacnia.
Sztuka jest to człowiek dodany do natury.
Sztuka jest zaiste nie chlebem, lecz winem życia.
Sztuka mądrości polega na tym, by wiedzieć, co należy przeoczyć.
Sztuka nie jest bynajmniej tym, co sądzi prostak: rodzajem natchnienia, które nie wiadomo skąd się bierze i rządzone przypadkowością pokazuje jedynie zewnętrzną, malowniczą stronę zjawisk. To mądrość uskrzydlona geniuszem, ale idąca konieczną, determinowaną przez najwyższe prawa, drogą rozwoju.
Sztuka przynosi nam dowód, że istnieje coś innego niż nicość.
Sztuka rządzenia ludźmi jest umiejętnością mówienia kłamstw przy pomocy prawdy.
Sztuka życia polega na tym, aby cuda zauważyć - we wszystkim tkwi wspomnienie raju.
Sztuka życia: móc zaspokoić głód zachowując apetyt.
