Wprawdzie szata nie zdobi człowieka, ale mówi, kim jest.
Piękno samo w sobie nie istnieje. Dopiero odbite w lustrze naszego wewnętrznego piękna wzbudza zachwyt. Lub nie.
Człowiek jest małpą, która potrafi zrobić najprecyzyjniejszą brzytwę, aby poderżnąć gardło drugiej małpie.
Człowiek rodzi się, płacząc. Kiedy już się wypłacze, umiera.
Warto służyć każdemu człowiekowi i dla każdego warto się poświęcić.
Człowiek, który nie lubi i nie umie przebaczać, jest największym wrogiem samego siebie.
Owszem, można sobie wybierać drogę, ale nie ludzi, których się spotka.
Naprawdę posiadamy tylko to, co mamy w sobie.
Gdyby ludzie od jaskiniowej epoki robili tylko to, co wyglądało na możliwe, do dzisiaj siedzieliby w jaskiniach.
Kultura jest tym, co sprawiło, że człowiek stał się czymś innym niż tylko przypadkowym wydarzeniem w przyrodzie.
Człowiek jest dziś wolny jak zbłąkany wędrowiec na pustyni.
W skali geologicznej człowiek żyje jak motyl – jednodniówka.
Wszyscy ludzie wydają się śmieszni z wyjątkiem nas samych.
Każdy człowiek ma dwie ojczyzny: swoją własną oraz Francję.
Ważniejszą rzeczą od tego, że człowiek chodził po Księżycu jest to, że Bóg chodził po Ziemi.
Nigdy człowiek nie jest taki wielki jak wtedy, gdy klęczy.
Człowieku, naucz się tańczyć, bo inaczej aniołowie w niebie nie będą wiedzieć, co z Tobą zrobić.
Jest takie miejsce w nas, które nazywa się sercem, i można z niego czerpać do woli. Im więcej się z niego daje, tym więcej jest do dania.
Boimy się samotności, bo stawia nas twarzą w twarz ze sobą.
Człowiek jest sumą swoich nieszczęść.
To człowiek człowiekowi najbardziej potrzebny jest do szczęścia.
Nie było nas, był las, nie będzie nas, będzie las.
Wspaniały jest człowiek, który dostrzega twoje serce.
Bądź sobą. Wszyscy inni są już zajęci.
Oczy są po to, by patrzeć; dusza jest po to, by pragnąć.
Aby poznać człowieka, trzeba zostać jego towarzyszem podróży.
Jakiegoś mnie, Panie Boże, stworzył, takiego mnie masz.
Człowiek tworzy dobra materialne, ale bogactwo nigdy nie stworzyło człowieka.
Każdy człowiek bliźni, lecz przecież co swój, to nie obcy.
Biedak ma kieszeń pustą, ale serce pełne.
W grach o wielkie stawki maleje cena ludzkiego życia.
Nieograniczonej władzy pragną zazwyczaj ograniczone jednostki.
Wady i zalety - to często jedno i to samo. Tylko z różnych punktów widzenia.
Rechot należy do żab, uśmieszek - do małp, śmiech - do ludzi. A więc - wystarcza słuchać i obserwować.
Przestajemy kochać siebie, gdy ktoś nas nie kocha.
Honor i zysk nie sypiają w tym samym łożu.
Człowiek pływa w rzece przypadków i zbiegów okoliczności. Chwytasz się tych najszczęśliwszych - pozostałym pozwalasz przepłynąć obok.
Człowiek woli patrzeć przez dziurkę od klucza niż przez lunetę.
Człowiek - stworzenie boże do zadawania pytań, na które nie umie znaleźć odpowiedzi.
Wśród ludzi jest więcej kopii niż oryginałów.
Człowiek się nie zmienia, człowiek czasem - po prostu - daje się tylko poznać z innej strony.
Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to co, już masz w sobie.
Człowiek napotkawszy przeszkodę, której nie może zniszczyć - zaczyna niszczyć samego siebie.
Brakujące ogniwo między zwierzęciem i człowiekiem to właśnie my.
Jeśli ktoś prosi nas o pomoc, to znaczy że jesteśmy jeszcze coś warci.
Nigdy nie jest za późno by stać się tym, kim mogliśmy się stać.
To absurd twierdzić, że człowiek jest dobry albo zły. Człowiek jest i dobry, i zły.
Jeśli raz się sprzedałeś istnieje obawa recydywy.
