Przeznaczenie dostarcza nam kanwę naszej przyszłości. Od haftujących na niej zależy dobór rysunku i kolorów włóczki.
Daty i zegarki są wynalazkiem ludzi.
Czas jest bezwzględnym rzeźbiarzem ludzi.
Pośpiech jest obelgą dla mądrości.
Czas wszystko na jaw wydobywa.
Młodym potrzebna jest przestrzeń, starym czas.
Czas teraźniejszy ma tę przewagę nad każdym innym, że jest naszym własnym.
To, co za nami, i to, co przed nami, niewiele znaczy w porównaniu z tym, co tkwi w nas.
Czas przynosi radę. Należy oczekiwać jej cierpliwie. Bywa, że trzeba zawierzyć chwili.
Jedną z wad pośpiechu jest to, że zabiera dużo czasu.
Tak samo jak odbicie w lustrze wydaje się bliższe niż jest w rzeczywistości, tak samo Przeszłość wchodzi nam na zderzak na autostradach życia, a może nawet siedzi z nami razem w samochodzie.
Przyszłość to substancja, z której zrobiony jest czas.
Do nas należą tylko godziny. A godzina szczęścia znaczy wiele.
O przyszłości kobieta myśli, póki nie jest zamężna, mężczyzna tylko gdy już jest żonaty.
Zmiany to proces, poprzez który przyszłość wchodzi w nasze życie.
My decydujemy tylko o tym jak wykorzystać czas, który nam dano.
Ludzie mówią: "Czas to pieniądz". A ja wam mówię: "Czas to miłość".
Trzeba żyć tak szybko jak nadchodząca chwila.
Czas dopadnie nas wszędzie, bo wszystko, co nas otacza, zanurzone jest w tym niespokojnym żywiole.
Zachodzące słońce wraz z dniem twego życia zabiera dobro, które dziś uczyniłeś.
Teraźniejszość to część wieczności, która oddziela zakres rozczarowania od zakresu nadziei.
Człowiek boi się czasu, czas boi się piramid.
Dobre dni – to te, które mają nadejść.
Najwięcej czasu ma człowiek, który niczego na później nie odkłada.
Nigdy nie odkładaj tego na jutro, co ktoś może za ciebie zrobić dziś.
Popiołem i cieniem i wspomnieniem się staniesz.
Zegar może się zatrzymać, czas – nigdy.
Przyjaciele to złodzieje czasu.
Czas upływa, a my starzejemy się niepostrzeżenie.
Czas stoi, my biegniemy.
Człowiek jest: dla przeszłości – historykiem, dla przyszłości – poetą, dla teraźniejszości – komediantem.
Czas robi swoje. A ty, człowieku?
Epoki mijają jak ruchome piaski. Miejsce, w którym stoimy teraz, nie jest tym samym miejscem co poprzednio.
Najpiękniejsze są wspomnienia, które ma się jeszcze przed sobą.
Naszą tak ciężką teraźniejszość będą w przyszłości nazywali „dawne dobre czasy”.
Istota wspomnień polega na tym, że nic nie przemija.
Nie zawsze należy się przedzierać aż do samego końca. Przecież można tak wiele napotkać po drodze.
Przyszłość – to coś, co staje się w nas dziś.
Nie opłaca się oszczędzać czasu, bo choć nie wiem jak bylibyśmy skrupulatni, na koniec i tak nic nam nie zostanie.
Darem rozumu jest nie płakać nad tym, co czas zabiera, ale cieszyć się tym, co przynosi.
Dla niektórych czas stoi w miejscu. Dla nich poruszają się tylko wskazówki zegara.
Przyszłość – ten okres czasu w którym nasze zdrady prosperują, nasi przyjaciele są prawdziwi oraz nasze szczęście jest zapewnione.
Przyszłość jest jak książka, której jeszcze dotychczas nie czytaliśmy.
Poza czasem, poza śmiercią, jest miłość. Czas i śmierć nie mogą jej osłabić.
Czas jest tylko szczególną formą przestrzeni.
Rok – okres 365 rozczarowań.
Nie czekaj. Pora nigdy nie będzie idealna.
Fotografie to kęsy czasu, które można wziąć do ręki.
