Życie jest jak sen. Nigdy nie wiadomo kiedy się zacznie, a kiedy skończy. Chyba, że sami nastawimy budzik.
Życie jest jak serial telewizyjny: odcinków mnóstwo, a sensu niewiele.
Życie jest jak tramwaj – nie ma rozmów z motorniczym.
Życie jest jak wodospad: piękny, ale niebezpieczny.
Życie jest jak zupa, pierwsze łyżki są za gorące, ostatnie za zimne.
Życie jest jedną długą lekcją pokory.
Życie jest jednym długim pasmem narastania zmęczenia.
Życie jest jedyną grą, w której bez względu na wybraną strategię wynik jest z góry znany.
Życie jest jedyną zagadką, z której rozwiązania nie chcemy zrezygnować.
Życie jest krótką chwilą złożoną z kilku przyjemnych chwil, tysięcy żalów i milionów smutków... naprawdę?! A może, milionów radosnych chwil, których nie dostrzegamy, tysięcy żalów które rozpamiętujemy i kilku smutków które wyolbrzymiamy?
Życie jest kwarantanną na drodze do raju.
Życie jest łatwiejsze niż się wydaje. Wystarczy godzić się z tym, co jest nie do przyjęcia, obywać się bez tego, co niezbędne i znosić rzeczy nie do zniesienia.
Życie jest niewiele lepsze od lichwiarza: ściąga ogromne odsetki za te nieliczne przyjemności, których nam użycza.
Życie jest po to, by mogło ciągle grozić śmiercią.
Życie jest podróżą, która prowadzi do domu.
Życie jest pomyślane sprytniej od kryminału: nie pozwala zajrzeć na ostatnią stronę.
Życie jest snem, a miłość jego śnieniem.
Życie jest statkiem płynącym w podróż, z której nie ma powrotu.
Życie jest sztafetą. Możesz wygrać wyścig w następnym pokoleniu.
Życie jest sztuką, im więcej tchniesz w nie wyobraźni, tym lepszym okaże się dziełem.
Życie jest szybkie i rwące jak potok, na którym za moment może pojawić się wodospad. Nigdy nie wiesz, co będzie po upadku. Dlatego życie jest takie ciekawe.
Życie jest tajemnicą, która wymyka się wszelkim definicjom.
Życie jest tylko [...] <br /> powieścią idioty, <br /> Głośną, wrzaskliwą, <br /> a nic nie znaczącą.
Życie jest umiarkowanie dobrą sztuką z kiepsko napisanym trzecim aktem.
Życie jest uporczywym mocowaniem się z siłami, których nie pojmujemy.
Życie jest w końcu niczym innym jak robieniem jednego zamiast drugiego.
Życie jest wspaniałe jak diament, ale kruche jak szkło okienne.
Życie jest wybrukowane straconymi okazjami.
Życie jest zabawne, kiedy się tylko przestać nad nim zastanawiać.
Życie jest zmianą. Jeśli przestaniesz się zmieniać, przestaniesz żyć.
Życie każdego człowieka – to jego droga do samego siebie, do stania się samym sobą.
Życie każdego człowieka jest baśnią napisaną ręka samego Boga.
Życie każdego człowieka jest dziennikiem, w którym chciałoby się napisać jedną historię, a pisze się inną.
Życie każdego z nas jest filmem, który zaczyna się kolorowo. Ale każdy koniec jest czarno-biały.
Życie kobiety dzieli się na trzy okresy: gdy ona zdradza swój wiek, gdy go nie zdradza i gdy wiek ją zdradza.
Życie kobiety upływa według krzywych uczucia, życie mężczyzny – według linii intelektu.
Życie ludzkie dzieli się na dwie połowy. Druga upływa wyłącznie pod znakiem przyzwyczajeń, jakie nagromadziły się w pierwszej.
Życie mężczyzny jest ufarbowane na kolor jego wyobraźni.
Życie mężczyzny kręci się zawsze wokół jednej jedynej kobiety, w której zawierają się wszystkie kobiety świata, szczyt wszelkich tajemnic i klucz do wszystkich odpowiedzi.
Życie miejskie: miliony ludzi, których dzieli wspólna samotność.
Życie można przeżyć w jeden dzień, ale co zrobić z resztą?
Życie na Ziemi może jest kosztowne, ale zawiera w cenie coroczną darmową wycieczkę dookoła Słońca.
Życie nabiera wartości dzieki miłości.
Życie nasze jest jak świeca. Jeśli ma duży płomień to szybko gaśnie, ale można przy nim się ogrzać i widać go wszędzie, a jeśli ma mały to słabo go widać i nikt nie zauważy kiedy zgaśnie. Sami dokonujemy wyboru.
Życie nie daje nam tego, czego chcemy, lecz to, co dla nas ma.
Życie nie jest ani lepsze ani gorsze od naszych marzeń - jest tylko zupełnie inne.
Życie nie jest koniecznością, ale jeśli już człowiek zdecydował się żyć, powinien żyć pięknie.
Życie nie jest problemem do rozwiązania, pytaniem oczekującym odpowiedzi. Życie jest tajemnicą, którą należy kontemplować, przyglądając się jej z podziwem i rozkoszując się nią.
