Wszyscy są biurokratami. Jedni w garniturach, drudzy w sutannach, ale wszyscy muszą pytać o zdanie swych szefów.
Wszyscy wiedzą, że czegoś zrobić nie można. Ale przypadkowo znajduje się jakiś nieuk, który tego nie wie. I on właśnie robi odkrycie.
Wszystkich diabeł kusi, lecz leń kusi diabła.
Wszystkie bitwy naszego życia czegoś nas uczą, nawet te, które przegraliśmy.
Wszystkie dni stają się takie same wtedy, kiedy ludzie przestają dostrzegać to wszystko, czym obdarowuje ich los, podczas gdy słońce wędruje po niebie.
Wszystkie kobiety powinny mieć mężów, ale żaden mężczyzna nie powinien mieć żony.
Wszystkie kobiety są młode, ale niektóre młodsze.
Wszystkie książki historyczne, które nie zawierają kłamstw, są krańcowo nudne.
Wszystkie książki można podzielić na dwie grupy: książki na chwilę i na każdą chwilę.
Wszystkie ludzkie nieszczęścia biorą się stąd, że człowiek nie potrafi usiedzieć cicho sam w pokoju.
Wszystkie ludzkie uczucia stają się malutkie, gdy patrzy się na nie z dystansu.
Wszystkie najpiękniejsze wspomnienia ważą mniej niż jedna słodka chwila miłości.
Wszystkie narody mają w swojej historii fakty, które byłyby cudowne, gdyby nie to, że nie są prawdziwe.
Wszystkie nasze reformy sprowadzają się w istocie do mnożenia biurokratów.
Wszystkie ranią, ostatnia zabija.
Wszystkie rozwiązania poza śmiercią są prowizoryczne.
Wszystkie toasty wychodzą na zdrowie jedynie monopolowi spirytusowemu.
Wszystkie zwierzęta są sobie równe, ale niektóre są równiejsze od innych.
Wszystko czego potrzebujesz do filmu to rewolwer i dziewczyna.
Wszystko czeka na swój czas, czas zaś na nic nie czeka.
Wszystko jest możliwe, a co nie jest, zajmuje tylko trochę więcej czasu.
Wszystko jest piękne, wystarczy tylko umieć dobrze spojrzeć.
Wszystko jest prostsze. niż myślisz. i jednocześnie bardziej skomplikowane, niż sobie wyobrażasz.
Wszystko jest trucizną, decyduje tylko dawka.
Wszystko jest wtedy, kiedy nic dla siebie.
Wszystko ma postać przyjemną, gdy ja z Tobą, a Ty ze mną.
Wszystko można znieść i wycierpieć, oprócz małżeństwa bez miłości.
Wszystko na świecie zużywa się - tylko język kobiety nigdy.
Wszystko należy poświęcić człowiekowi. Tylko nie innych ludzi.
Wszystko należy upraszczać jak tylko można, ale nie bardziej.
Wszystko podlega modzie: twórczość umysłowa nie stoi pod tym względem wyżej od kroju sukien.
Wszystko to tylko kolejna cegła w murze.
Wszystko, co łączy ludzi, jest dobrem i pięknem; wszystko, co ich rozdziela, jest złem i brzydotą.
Wszystko, co młodzi mogą zrobić dla starych, to ich oburzać i utrzymywać w pogotowiu.
Wszystko, co naprawdę lubię, jest albo niemoralne, albo nielegalne, albo tuczące.
Wszystko, co nie pochodzi z serca, nie dosięgnie serca drugiego człowieka.
Wszystko, co piękne, jest dzieckiem tęsknoty.
Wszystko, co piękne, musi boleć [...]
Wszystko, co tak kochałam, w tym grobie się mieści. Bóg zabrał mi Ciebie, nie zabrał boleści.
Wszystko, co zgadza się z naszymi życzeniami, jest prawdą. Wszystko inne doprowadza nas do wściekłości.
Wszystko, cokolwiek mężczyźni napisali o kobietach, musi być podejrzane, gdyż każdy z nich jest jednocześnie i sędzią, i stroną.
Wścibskość jak fala tsunami. Nie zna objętości ani granic.
Wściekłość jest wrogiem skuteczności.
Wśród cierpienia i niedoli nawet przekonany ateista zaczyna rozglądać się za Bogiem.
Wśród dziesięciu znajomych mężczyzn mąż zawsze będzie zazdrosny o dziewięciu niewinnych, dziesiątego zaś, z którym żona go zdradza, nigdy nie będzie podejrzewał.
Wśród ideałów - nie ma ludzi.
Wśród ludzi jest więcej kopii niż oryginałów.
Wśród szczęku oręża milczy prawo.
